Ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου!
Πάντα απορούσα πώς ο Χριστός επάνω στο Σταυρό σηκώνει-αναλαμβάνει όλες τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων.
Βίωσα κάτι στο νοσοκομείο που μου έφερε στο νου αυτήν ακριβώς την αλήθεια και το καταθέτω χωρίς να ισχυρίζομαι ότι κατάλαβα αυτή την σωτήρια αλήθεια σ' όλο της το βάθος.
Το τρίτο βράδυ μετά την επέμβαση που έκανα (ολική αρθροπλαστική ισχίου) ήμουν σε μεγάλη προσωπική δυσκολία, με πολυδιάστατη μετεγχειρητική ταλαιπωρία. Δίπλα μου ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα που φαινόταν ότι βασανιζόταν απείρως περισσότερο. Βλέποντας εκείνο το μαρτύριο και την πολύωρη υπομονή της, ταυτίστηκα μαζί της. Την ίδια στιγμή ένιωθα το δικό μου πόνο να ελαττώνεται, να σβήνει... Σε λίγο ένιωθα ανάλαφρη και τώρα ακόμη δεν θυμάμαι τίποτα από το δικό μου πόνο. Τον απορρόφησε, τον έσβησε ο πόνος ενός άλλου ανθρώπου. Και μέσα μου έλαβα την πληροφορία ότι αν ο πόνος ενός ανθρώπου μπορεί να ρουφήξει το δικό μας πόνο, πόσο μάλλον μπορεί να το κάνει ο ακρότατος εκούσιος πόνος του Θεού, του Εσταυρωμένου! Κι η αμαρτία είναι ο χειρότερος πόνος!
Μόνο να μάθουμε να προσβλέπουμε στον Εσταυρωμένο, να ταυτιζόμαστε μ΄Αυτόν, να γινόμαστε ένα μαζί Του κι Εκείνος θα αναλάβει όλο μας το βάρος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου