Πόλη: λιγότερο γνωστά μνημεία

Η Αγία Ειρήνη, ναός αφιερωμένος στην Ειρήνη του Θεού, πίσω ακριβώς από την Αγία Σοφία, ένα κτίριο αληθινό κόσμημα, με άριστη ακουστική που χρησιμοποιείται ως χώρος συναυλιών και λοιπών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, δυστυχώς μη επισκέψιμο.

Κι εκεί που περπατάς, στο ιστορικό κέντρο της Πόλης, βλέπεις ένα άνοιγμα και μια όμορφη αυλή με περιστύλιο. Ποιος ξέρει από πότε είναι αυτοί οι τοίχοι; ποιος ξέρει από πού έχουν μεταφερθεί αυτοί οι κίονες; Σε ποιον αιώνα βρίσκομαι;

Ψηφιδωτό από το δάπεδο του Μεγάλου Παλατίου των Βυζαντινών. Βρέθηκαν πολλά και εκτίθενται στον χώρο όπου αποκαλύφθηκαν. Εικονίζουν σκηνές καθημερινού βίου, κυνηγιού, εικόνες από το ζωικό βασίλειο και είναι εξαιρετικής τέχνης.

Ναός Σεργίου και Βάκχου, ή αλλιώς Μικρή Αγια-Σοφιά.  

Πριν λίγα χρόνια ο χώρος και το μνημείο ήταν σε άθλια χάλια. Φέτος μας περίμενε αυτή η ευχάριστη έκπληξη. Περιποιημένο πεντακάθαρο εξωτερικό και άριστα συντηρημένο εσωτερικό. 

Η "Κωνσταντινούπολη-πρωτεύουσα της Ευρώπης 2010" ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία "ζωής" για πολλά-πολλά μνημεία. 

Αξίζει έπαινος σε όλους τους φορείς που δραστηριοποιήθηκαν προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όταν αντίκρυσα αυτόν τον πανέμορφο βυζαντινό ναό τόσο περιποιημένο εξωτερικά, δεν μπόρεσα να μην κάνω μια σύγκριση που με πονάει. Στη Θεσσαλονίκη, τη Συμβασιλεύουσα, υπάρχουν βυζαντινοί ναοί εξαιρετικοί. Ανάμεσά τους ο ναός των Αγίων Αποστόλων (14ου αιώνα), δίπλα στα δυτικά τείχη της πόλης. Ο περιβάλλων χώρος είναι -ας τον χαρακτηρίσω επιεικώς- απαράδεκτος.  Ήταν και η Θεσσαλονίκη πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης... Γιατί δεν ευτρεπίστηκε ο χώρος γύρω από ένα τόσο αξιόλογο μνημείο;

Για του λόγου το αληθές...