Αναγνώστες

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Τα τέσσερα μυστήρια των Χριστουγέννων



 Εικόνα της Γεννήσεως από τη Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους

«Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη!»  Έψαλαν οι άγγελοι διαμηνύοντας τον ερχομό του Λυτρωτή μας! Μα πού είναι η ειρήνη; Μήπως μας είπαν ψέματα; Μήπως μας ξεγέλασαν; Την καρτερούμε 2012 χρόνια, μα δεν έρχεται. Οι πόλεμοι αντί να λιγοστεύουν γίνονται πιο λυσσαλέοι και φονικοί! Κι ο πόνος κάθε είδους απλώνει τα πέπλα του σε μια γη παγωμένη κι αφιλόξενη για τα πλάσματά της.
Κι όμως ο Θεός δεν ψεύδεται και το μήνυμα της ειρήνης είναι αληθινό. Αλλά η ειρήνη του Θεού δεν είναι μια αόριστη έννοια κι ευχή. Είναι ο ίδιος ο Χριστός. Η Ειρήνη ήρθε στη γη γιατί ο Χριστός ήρθε στη γη. Κι αν τον αγαπήσουμε και Τον δεχθούμε στην καρδιά μας, κερδίσαμε την ΕΙΡΗΝΗ, την οποία ουδείς αίρει αφ’ ημών. Μπορεί να είμαστε στη δίνη ενός πολέμου. Μπορεί δίπλα μας, γύρω μας να καταστρέφεται το σύμπαν. Κι όμως η καρδιά μας γεμάτη απ’ το Χριστό θα είναι ειρηνική και γαλήνια, όπως των διωκομένων και σφαγιαζομένων μαρτύρων.  
Αυτό είναι το πρώτο μυστήριο, η Ειρήνη του Θεού.


«Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον τον άνθρωπον χερσίν όν εποίησεν κλίνας ουρανούς κατέρχεται, τούτον δε εκ Παρθένου θείας αγνής όλον ουσιούται αληθεία σαρκωθείς». Ο Κτίστης μας, βλέποντας τον άνθρωπο, που με τα χέρια Του έπλασε, να χάνεται, χαμηλώνει τους ουρανούς και κατεβαίνει και παίρνει απ’ την Αγνή Παρθένο τη δική μας ουσία και σαρκώνεται για να μας προσλάβει και να μας αναπλάσει. Αν νιώθαμε πόσο μας αγαπά ο Θεός!  Μας αγάπησε παράφορα. «Εκένωσεν εαυτόν μορφήν δούλου λαβών» για να αναπλάσει καθέναν από μας. Ας μην αισθανόμαστε πια θλίψη, ορφάνια, απογοήτευση, απόγνωση, απελπισία. Δεν είμαστε μόνοι. Είμαστε προστατευόμενοι του Θεού, είμαστε αγαπημένοι του Θεού, είμαστε τα παιδιά Του. Δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Αν ήθελε να παίξει μαζί μας, δεν θα σαρκωνόταν. Δεν θα κατέβαινε πιο κάτω από τον φτωχότερο, τον πιο τιποτένιο άνθρωπο. «Τι γαρ ευτελέστερον σπηλαίου, τι δε ταπεινότερον σπαργάνων;».  
Το δεύτερο μυστήριο, η αγάπη του Θεού!

«Ούτος ο Θεός ημών ο τεχθείς εκ Παρθένου και τοις ανθρώποις συναναστραφείς. Φάτνη πενιχρά Υιός μονογενής κείμενος οράται βροτός και σπαργάνοις πλέκεται ο της δόξης Κύριος». Αυτός που γεννάται από την Παρθένο και συναναστρέφεται με τους ανθρώπους είναι ο Θεός μας. Σε μια πάμφτωχη φάτνη ανακλίνεται ως άνθρωπος ο μονογενής Υιός του Θεού. Με κουρέλια τυλίγεται ο Κύριος της δόξας.
Μη δεν μπορούσε σαν Θεός να γεννηθεί σ’ ένα παλάτι και να τον προσκυνήσει έντρομη όλη η οικουμένη! Ο Χριστός ήρθε στην απόλυτη πτωχεία και αρνήθηκε κάθε σχέση με ό,τι κοσμικό, χωρίς να εξασφαλίσει ούτε τα στοιχειώδη, όχι για να μας κάνει να τον λυπηθούμε, αλλά για να μας δείξει τον άριστο τρόπο, την άριστη οδό στην οποία καλούμαστε κι εμείς να πορευθούμε. Αν είμαστε του Χριστού πρέπει να μιμηθούμε τον δικό του τρόπο. «Ξένον τόκον ιδόντες ξενωθώμεν τω κόσμω, τον νουν εις ουρανόν μεταθέντες».Να ξεφύγουμε από τον κοσμικό τρόπο που έχει θεοποιήσει τον πλούτο, που όλα τα μετρά με υλικά αγαθά και χρήμα και δόξα. Μέσα στη φτώχεια χώρεσε όλη η θεότητα, όλος ο πλούτος της θεότητος.  
Να, το τρίτο μυστήριο, η πτωχεία του Θεού που είναι ο απόλυτος, ο θεϊκός πλούτος!

«Η Γέννησίς Σου, Χριστέ ο Θεός ημών ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως». Με τη γέννηση του Χριστού ανατέλλει στον κόσμο ο ολόλαμπρος Ήλιος της γνώσης. Μέχρι εκείνη τη στιγμή η πλάνη της ειδωλολατρίας σκότιζε τον νου του ανθρώπου κι ο φόβος του θανάτου τον παρέλυε και ακύρωνε τα σχέδια, τις ελπίδες, τη γνώση του.  Ο Χριστός ανατέλλει ως  Ήλιος αλήθειας και ζωής. Η γνώση του Θεού δεν έχει καμιά σχέση με την επιστημονική γνώση και τα πτυχία και τους τίτλους και τις περγαμηνές των πανεπιστημίων. Ο Θεός διαλέγει τα ταπεινά και τα εξουθενημένα ίνα τους σοφούς του κόσμου καταισχύνη. Πρώτοι Τον προσκυνούν οι άξεστοι βοσκοί. Τον προστατεύει ο αγράμματος ξυλουργός Ιωσήφ. Συναναστρέφεται με τα φτωχά αμόρφωτα παιδιά της Ναζαρέτ. Διαλέγει τους αποστόλους Του μεσ’ από τους αγράμματους ψαράδες της Γαλιλαίας. 
Η γνώση του Θεού είναι η αποκάλυψη της Βασιλείας Του. Η γνώση του Θεού κρύβεται μέσα στην ταπείνωσή Του. Ο Θεός γνωρίζεται κρυφά και μυστικά μέσα στην καρδιά μας η οποία όμως  έχει αδειάσει από τα ατελείωτα «θέλω», από τον εγωισμό, από τις μέριμνες, από το κοσμικό φρόνημα. Κι όσοι γνωρίζουν τον Θεό, ζουν στη Βασιλεία Του. Την προγεύονται από αυτήν εδώ τη ζωή και φυσικά θα την απολαμβάνουν αιώνια.
Αυτό είναι το τέταρτο μυστήριο, η γνώση του Θεού!


Ας μην αφήσουμε να περάσει η πανευφρόσυνη εορτή των Χριστουγέννων σαν να μη γεννήθηκε ποτέ ο Χριστός! Ας μη γυρίσουμε την πλάτη σ’ Αυτόν που τόσο μας αγάπησε! Ας μη μένουμε ούτε στιγμή πια στην παγωνιά και στο σκοτάδι. Ας βγούμε στο φως και τη ζεστασιά του Θεού μας! Ας προσλάβουμε τον ίδιο τον νεογέννητο Χριστό που είναι η Ειρήνη, η Αγάπη, ο Πλούτος, η Γνώση

Ευλογημένα Χριστούγεννα!

1 σχόλιο:

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ιστολογικές ευχές.
Ωραίες σκέψεις--μπορεί να περάσουν σε καμιά εγκύκλιο στο μέλλον!