Θα πω μπράβο στον κ.Παπούλια που ζήτησε να σταματήσει η καταβολή της -τεράστιας- τιμητικής προεδρικής αποζημίωσής του. Ας μην μιζεριάζουμε λέγοντας ότι άργησε ή ότι εκ του ασφαλούς δείχνεται υπεράνω χρημάτων αφού έχει την βουλευτική του σύνταξη. Ας του αναγνωρίσουμε αυτό που έκανε κι ας ευχηθούμε να τον μιμηθούν κι άλλοι υψηλόμισθοι, έστω εν μέρει. (Ο κ. Σαρτζετάκης πόσα παίρνει άραγε; Πόσοι πρώην βουλευτές παίρνουν συντάξεις και για τη βουλευτική τους θητεία και εκ του επαγγέλμτός τους; Πόσα παίρνουν οι υπουργοί και οι εν ενεργεία βουλευτές; Οι ανώτατοι δικαστές; Οι μητροπολίτες;).
Δεν θα είναι ευκαταφρόνητο το ποσό που θα εξοικονομηθεί, αλλά κυρίως θα είναι μια κίνηση καλής θέλησης που θα ηρεμήσει λίγο τις συνειδήσεις των χαμηλοσυνταξιούχων και των πενιχρά αμειβομένων και των ανέργων, οι οποίοι καλούνται να σηκώσουν το βάρος της χρεοκοπίας μας. Δεν είναι δυνατόν να περικόπτονται συντάξεις και μισθοί πείνας τη στιγμή που δεν θίγονται οι αστρονομικοί μισθοί κάποιων εν Ελλάδι. (Ο κ.Προβόπουλος έμαθα σήμερα πως παίρνει 200.000 ευρώ το χρόνο).
Η κίνηση θα γίνει γνωστή και στο εξωτερικό και ίσως αποκαταστήσει κάπως τη ρημαγμένη εικόνα της χώρας μας, ίσως συγκινήσει κάποιους φιλέλληνες, ίσως προκαλέσει συμπάθειες.
Αλλά θα αναφερθώ και σε μια άλλη πρόσφατη εμπειρία μου από τον χώρο των ιδιωτών γιατρών. Μερικοί από αυτούς μάλλον δεν κατάλαβαν ότι γύρω τους ο κόσμος φτωχαίνει και ότι αφενός αυτοί δεν μπορούν να συνεχίζουν να ζητούν τις ίδιες αστρονομικές αμοιβές, αλλά και ότι αφετέρου πρέπει να μάθουν να κόβουν αποδείξεις και να αναλάβουν το φορολογικό φορτίο που τους αναλογεί. Σε μια ώρα ένας χειρουργός -δεν μιλάω για καμιά βαριά εγχείριση, αλλά για κάτι σχετικά απλό που όμως λόγω του επείγοντος δεν μπορούσε να περιμένει τη λίστα του δημόσιου νοσοκομείου - παίρνει όσα βγάζει σε ένα μήνα ένας καλοπληρωμένος σήμερα υπάλληλος ή τρεις φορές τον νέο βασικό μισθό των κακόμοιρων νέων ανθρώπων που τους καταδικάσαμε σε απόλυτη φτώχεια. Αυτός λοιπόν ο καλοπληρωμένος γιατρός δεν δίνει αυθορμήτως, αλλά όταν πιέζεται παζαρεύει την απόδειξη, δίνει για το 1/3 της αμοιβής του κ.τ.λ.. Δεν είναι ντροπή; Αναγνωρίζω τον κόπο των ιατρών, την επένδυση χρόνου και χρημάτων που έχουν κάνει στις σπουδές τους, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την απώλεια της ανθρωπιάς και της ευσυνειδησίας τους. Αν δεν πληρώνουν φόρους οι καλοπληρωμένοι, πού θα βρει αυτό το δύσμοιρο ελληνικό δημόσιο πόρους. Πόσο να στίψεις αυτούς που έχουν ελάχιστα; Και το κοινωνικό κράτος που έχει εξαφανιστεί;
Ας μοιραστούμε τη φτώχεια της πατρίδας μας. Οι ξένοι δεν μας πονούν, μας πατούν στο λαιμό. Ας συμπονέσουμε εμείς, ο ένας τον άλλον. Ας μην προσθέτουμε πόνο και στεναχώρια στους πιο ασθενείς συμπατριώτες μας. Όσοι έχουν περισσότερα, ας σηκώσουν και περισσότερο βάρος.
"Οι δυνατοί ας σηκώσουν, επιτέλους, τα ασθενήματα των αδυνάτων".
Δεν θα είναι ευκαταφρόνητο το ποσό που θα εξοικονομηθεί, αλλά κυρίως θα είναι μια κίνηση καλής θέλησης που θα ηρεμήσει λίγο τις συνειδήσεις των χαμηλοσυνταξιούχων και των πενιχρά αμειβομένων και των ανέργων, οι οποίοι καλούνται να σηκώσουν το βάρος της χρεοκοπίας μας. Δεν είναι δυνατόν να περικόπτονται συντάξεις και μισθοί πείνας τη στιγμή που δεν θίγονται οι αστρονομικοί μισθοί κάποιων εν Ελλάδι. (Ο κ.Προβόπουλος έμαθα σήμερα πως παίρνει 200.000 ευρώ το χρόνο).
Η κίνηση θα γίνει γνωστή και στο εξωτερικό και ίσως αποκαταστήσει κάπως τη ρημαγμένη εικόνα της χώρας μας, ίσως συγκινήσει κάποιους φιλέλληνες, ίσως προκαλέσει συμπάθειες.
Αλλά θα αναφερθώ και σε μια άλλη πρόσφατη εμπειρία μου από τον χώρο των ιδιωτών γιατρών. Μερικοί από αυτούς μάλλον δεν κατάλαβαν ότι γύρω τους ο κόσμος φτωχαίνει και ότι αφενός αυτοί δεν μπορούν να συνεχίζουν να ζητούν τις ίδιες αστρονομικές αμοιβές, αλλά και ότι αφετέρου πρέπει να μάθουν να κόβουν αποδείξεις και να αναλάβουν το φορολογικό φορτίο που τους αναλογεί. Σε μια ώρα ένας χειρουργός -δεν μιλάω για καμιά βαριά εγχείριση, αλλά για κάτι σχετικά απλό που όμως λόγω του επείγοντος δεν μπορούσε να περιμένει τη λίστα του δημόσιου νοσοκομείου - παίρνει όσα βγάζει σε ένα μήνα ένας καλοπληρωμένος σήμερα υπάλληλος ή τρεις φορές τον νέο βασικό μισθό των κακόμοιρων νέων ανθρώπων που τους καταδικάσαμε σε απόλυτη φτώχεια. Αυτός λοιπόν ο καλοπληρωμένος γιατρός δεν δίνει αυθορμήτως, αλλά όταν πιέζεται παζαρεύει την απόδειξη, δίνει για το 1/3 της αμοιβής του κ.τ.λ.. Δεν είναι ντροπή; Αναγνωρίζω τον κόπο των ιατρών, την επένδυση χρόνου και χρημάτων που έχουν κάνει στις σπουδές τους, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την απώλεια της ανθρωπιάς και της ευσυνειδησίας τους. Αν δεν πληρώνουν φόρους οι καλοπληρωμένοι, πού θα βρει αυτό το δύσμοιρο ελληνικό δημόσιο πόρους. Πόσο να στίψεις αυτούς που έχουν ελάχιστα; Και το κοινωνικό κράτος που έχει εξαφανιστεί;
Ας μοιραστούμε τη φτώχεια της πατρίδας μας. Οι ξένοι δεν μας πονούν, μας πατούν στο λαιμό. Ας συμπονέσουμε εμείς, ο ένας τον άλλον. Ας μην προσθέτουμε πόνο και στεναχώρια στους πιο ασθενείς συμπατριώτες μας. Όσοι έχουν περισσότερα, ας σηκώσουν και περισσότερο βάρος.
"Οι δυνατοί ας σηκώσουν, επιτέλους, τα ασθενήματα των αδυνάτων".
4 σχόλια:
Απόλυτα σύμφωνος, τόσο για το πρώτο όσο και για το δεύτερο σκέλος της ανάρτησης.
Kαλημέρα καλό σαββατοκύριακο.
Αντε να ρθει η άνοιξη και στις καρδιές μας..
Καλώς σε βρήκα όμορφη ΛΉΜΝΟ!
Ας ευχηθώ κι'εγώ όπως και η Μαιρούλα απο πάνω ...την άνοιξη στις καρδιές των Ελλήνων, μα ακόμα έχει βαρυχειμωνιά και κανείς δεν βλέπω να προσφέρει το δεύτερο παλτό του..!
Μερικές φορές φαίνεται πως χάνεται η ελπίδα. Τότε χρειάζεται να 'ρθει σε βοήθεια η πίστη. Με πίστη κι ελπίδα θα μείνουμε όρθιοι, αγαπητές Μαίρη και Καρυάτιδα.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου