Αναγνώστες

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Σήμερα...

Ζούσε κάποτε ένας καλότατος άνθρωπος. Συμπονούσε όλα τα πλάσματα του Θεού. Συμπονούσε και τα χελιδόνια. Όταν ερχόταν ο χειμώνας και τα έβλεπε να ψοφούν από το κρύο, σπάραζε η καρδιά του. Ήθελε να τα βοηθήσει. Να τους πει πως πρέπει να φύγουν για πιο θερμά μέρη πριν πιάσουν τα πολλά κρύα. Πώς όμως να τους δώσει να καταλάβουν; "Να μπορούσα να τους μιλήσω στη γλώσσα τους!..." Ήταν τόση η λαχτάρα του να τα βοηθήσει που παρακάλεσε τον Θεό να τον κάνει χελιδόνι για να μπορέσει να τους μιλήσει στη γλώσσα τους και να τον καταλάβουν. Κι ο Θεός τον άκουσε. Τον έκαμε χελιδόνι και μίλησε στα χελιδόνια και τα ξεσήκωσε για πιο θερμές χώρες και τα έσωσε από την παγωνιά και τον αφανισμό...
Απ΄την αγάπη του για μας ο Θεός έγινε άνθρωπος. Για να μιλήσει στη γλώσσα μας, για να τον καταλάβουμε... Για να μας γλιτώσει από την παγωνιά της αμαρτίας ... για να μας σώσει από τον θάνατο... Και δεν μας μίλησε μόνο... Σταυρώθηκε για μας... Κι αναστήθηκε κι ανέστησε μαζί Του όλο το ανθρώπινο γένος...Σήμερα είναι η αρχή της ενανθρώπησης...Σήμερα είναι η αρχή της σωτηρίας μας...Σήμερα, του Ευαγγελισμού, αρχίζει η άνοιξή μας...

4 σχόλια:

Ωραιοζήλη! είπε...

Υπέροχη η ανάρτηση σου, μου άρεσε πάρα πολύ... ! Δεν την είχα ξαναακούσει αυτη την ιστορία! Καλό σου βράδυ :-)

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ωραιότατη η παραβολή...
Καλή άνοιξη λοιπόν!

Λήμνος είπε...

Χαίρε, "Καλημέρα!" κι εγώ τώρα την πρωτοάκουσα. Τη βρήκα πολύ εκφραστική. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε κάθε στιγμή στον Κύριό μας!

Λήμνος είπε...

Καλή Άνοιξη, Αντώνη, με λίγη βροχούλα και κρύο!