Άγνωστη σχεδόν, αλλά τόσο γλυκιά και υποδειγματική η Μόνικα...
Με την υπομονή της κέρδισε την μεταστροφή του οξύθυμου, σκληρού και πόρνου συζύγου της.
Με την πραότητα και μακροθυμία της κέρδισε την αγάπη της πεθεράς της.
Με την έμπονη ασταμάτητη προσευχή της κέρδισε τον γιο της Αυγουστίνο, ο οποίος αναδείχθηκε Ιερός Πατέρας της Εκκλησίας.
Τα δάκρυα της Μόνικας ετοίμασαν την οδό της σωτηρίας για τους αγαπημένους της.
“Ένα παιδί πού προκαλεί τόσα δάκρυα στη μητέρα του, δεν είναι ποτέ
δυνατον να χαθεί. Θα σωθεί ο γιος σου”, της είχε πει ο επίσκοπος Καρχηδόνος.Ο ίδιος ο Ιερός Αυγουστίνος γράφει στις «Εξομολογήσεις» του για τη στάση της μητέρας του:
«Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα απὸ όσα χύνουν οι μητέρες πάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με τη θέρμη της πίστης, την οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικά νεκρό. Και Συ, Κύριε, εισάκουσες τη δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότιζε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίους υπέφερε για να με γεννήσει διά της σαρκός».
Υπέροχο παράδειγμα βιοτής και πολιτείας για όλες τις συζύγους και μητέρες.
Αναλογίζομαι πόσο απέχουμε από τέτοιες συμπεριφορές!
Πόσο μας έχει επηρεάσει και τις Χριστιανές η έπαρση, η σκληρότητα, η "ανταρσία" των φεμινιστριών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου