Οκτάηχο δοξαστικό της Κοιμήσεως

 

Εσπερινός της Παναγίας!

Αρχίζει η λαμπρή εορτή της Κοιμήσεώς της.

Δεν υπάρχει ίχνος λύπης! Μόνο χαρά έχει αυτή η εξόδιος ημέρα. 

Ο Χριστός με όλες τις ταξιαρχίες των αγγέλων υποδέχονται στον ουρανό την Παναγία Μητέρα του Θεού, την οποία  οι Απόστολοι και όλοι εμείς οι ταπεινοί πιστοί προπέμπουμε με κάθε τιμή και σεβασμό από τη γη. 

Κι έτσι στήνεται πάλι η κλίμακα, η γέφυρα ανάμεσα στη γη και στον ουρανό. 

"Χαίρε κλίμαξ επουράνιε δι΄ής κατέβη ο Θεός,

Χαίρε γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν!" 

Όλα τα λόγια είναι φτωχά, αλλά πάλι... κάτι πρέπει να ψελλίσουμε, κάπως να δείξουμε την έκσταση, τον θαυμασμό, το δέος μας. 

Ο μελωδός της εορτής της Κοιμήσεως στήνει το δοξαστικό των στιχηρών του Εσπερινού όσο πιο περίπλοκα και δύσκολα γίνεται. Θέλει μέσα από τη δυσκολία και το απόλυτο μουσικό εύρος (πιάνει και τους οκτώ ήχους) να τιμήσει την ατίμητη.                                                                  
                                                                        Ἦχος α'

Θεαρχίῳ νεύματι, πάντοθεν οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι, ὑπὸ νεφῶν μεταρσίως αἰρόμενοι.

Ἦχος πλ. α'

Καταλαβόντες τὸ πανάχραντον, καὶ ζωαρχικόν σου σκῆνος, ἐξόχως ἠσπάζοντο.

Ἦχος β'

Αἱ δὲ ὑπέρτατοι τῶν οὐρανῶν Δυνάμεις, σὺν τῷ οἰκείῳ Δεσπότῃ παραγενόμεναι.

Ἦχος πλ. β'

Τὸ θεοδόχον καὶ ἀκραιφνέστατον σῶμα προπέμπουσι, τῷ δέει κρατούμεναι, ὑπερκοσμίως δὲ προῴχοντο, καὶ ἀοράτως ἐβόων, ταῖς ἀνωτέραις ταξιαρχίαις· ἰδοὺ ἡ παντάνασσα θεόπαις παραγέγονεν.

Ἦχος γ'

Ἄρατε πύλας, καὶ ταύτην ὑπερκοσμίως ὑποδέξασθε, τὴν τοῦ ἀενάου φωτὸς Μητέρα.

Ἦχος βαρὺς

Διὰ ταύτης γὰρ ἡ παγγενὴς τῶν βροτῶν σωτηρία γέγονεν, ᾗ ἀτενίζειν οὐκ ἰσχύομεν, καὶ ταύτῃ ἄξιον γέρας ἀπονέμειν ἀδύνατον.

Ἦχος δ'

Ταύτης γὰρ τὸ ὑπερβάλλον, ὑπερέχει πᾶσαν ἔννοιαν.

Ἦχος πλ. δ'

Διὸ ἄχραντε Θεοτόκε, ἀεὶ σὺν ζωηφόρῳ Βασιλεῖ, καὶ τόκῳ ζῶσα, πρέσβευε διηνεκῶς, περιφρουρῆσαι καὶ σῶσαι, ἀπὸ πάσης προσβολῆς ἐναντίας τὴν νεολαίαν σου· τὴν γὰρ σὴν  προστασίαν κεκτήμεθα.

Ἦχος α'

Εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀγλαοφανῶς μακαρίζοντες.

 "Μ' ένα νεύμα του Θεού, οι θεοφόροι Απόστολοι από τα πέρατα της γης όπου ήσαν διασκορπισμένοι μεταφέρθηκαν με νέφη και με εξαιρετική αγάπη και σεβασμό καταφιλούσαν το πανάχραντο και ζωοποιό σου σκήνωμα. Και οι υπέρτατες αγγελικές δυνάμεις κατέφθασαν με υπερκόσμιο τρόπο μαζί με τον Δεσπότη Χριστό και προπέμπουν με δέος το σώμα αυτό το πεντακάθαρο που έγινε δοχείο του Θεού και  ψάλλουν προς τις ανώτερες ταξιαρχίες των αγγέλων: 
"Ιδού, κατέφθασε η Βασίλισσα, η κόρη του Θεού. Ανοίξτε τις πύλες του ουρανού και υποδεχθείτε με υπερκόσμιο τρόπο την Μητέρα του Φωτός αυτού που αδιάκοπα στους αιώνες ακτινοβολεί. Όλο το γένος των βροτών σώθηκε χάρη σ' αυτήν. Να την ατενίσουμε δεν μπορούμε κι είναι αδύνατο να την τιμήσουμε όπως της αξίζει. Γιατί ξεπερνάει κάθε έννοια η ξεχωριστή κι ανώτερη ύπαρξή της". 
Γι΄αυτό, αμόλυντε Θεοτόκε, εσύ που αιώνια θα ζεις μαζί με τον ζωηφόρο Βασιλέα και Υιό σου, πρέσβευε συνεχώς, παρακάλεσέ τον να περιφρουρήσει και να σώσει από κάθε εχθρική επιβουλή την νεολαία που είναι αφιερωμένη σε σένα. Γιατί μόνο τη δική σου προστασία έχουμε και εις τους αιώνες με λαμπρότητα θα σε μακαρίζουμε".