Όσα γράφω εύχομαι να διαψευσθούν στην πορεία προς την κανονικότητα.
Μια τραγική μοίρα κυνηγάει των Ελλήνων το γένος και είναι η τρανότερη απόδειξη πως και οι σημερινοί είμαστε απόγονοι εκείνων των σπουδαίων Ελλήνων που έστησαν τις θεμέλιες κολώνες του παγκόσμιου πολιτισμού! Πρώτα η νίκη και ύστερα η έριδα κι ο διχασμός!
Να φέρω παραδείγματα; Όσα πολύ πρόχειρα ανακαλώ στη μνήμη μου από την ιστορία μας.
Νικήσαμε τους Πέρσες και φτιάξαμε εκείνον τον ανεπανάληπτο Χρυσό αιώνα κι ύστερα αλληλοφαγώθηκαν η Αθήνα με την Σπάρτη μέχρι τελικής πτώσεως.
Στον Εθνικό Αγώνα του 1821 τα δυο πρώτα έτη των αξιοθαύμαστων νικών και κατορθωμάτων διαδέχθηκε ένας λυσσαλέος εμφύλιος που έφερε τον Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και το σβήσιμο της Επανάστασης. Αν κάποια στιγμή τα συμφέροντα της Αγγλίας δεν περιελάμβαναν έναν ανεξάρτητο ελληνικό κράτος δεν θα βλέπαμε απελευθέρωση ούτε με το κιάλι.
Μετά τους θριάμβους των Βαλκανικών Πολέμων ήρθε ο διχασμός βενιζελικών και βασιλικών που κορυφώθηκε με το χειρότερο σενάριο, το άδειασμα όλης της Μικρασίας από τους χριστιανικούς-ελληνικούς πληθυσμούς. Δεν υπήρξε μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία μας και όλη μπορεί να την χρεωθεί ο διχασμός μας.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ενώ ήμασταν με την πλευρά των νικητών κι ενώ μας είχαν θαυμάσει όλοι οι μεγάλοι, όταν τα άλλα κράτη μάζευαν τα κομμάτια τους και ξανάστηναν τις πόλεις και τις οικονομίες τους εμείς αλληλοφαγωθήκαμε μέχρι τρίτης γενεάς. Ακόμη σήμερα μας κατατρύχει εκείνη η αδελφοκτόνα διαίρεση σε δεξιούς κι αριστερούς.
Για να έρθω στο σήμερα που με τρομάζει: Τα πήγαμε καλά στη μάχη με τον κορονοϊό. Έτσι δείχνουν οι στατιστικές και τα μοντέλα. Δείξαμε ομοψυχία. Δεν ακούστηκαν πολλές γκρίνιες από την αντιπολίτευση. Ο λαός πειθάρχησε υποδειγματικά. Τώρα που ο φόβος καταλαγιάζει όλοι ξύνονται για καβγά. Τα κόμματα αρχίζουν την σκληρή, κάποιο την υβριστική, κριτική. Οι επαγγελματικές ομάδες ερίζουν για τον χρόνο επιστροφής στην κανονικότητα, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί αμφισβητούν την ασφάλεια και την αναγκαιότητα του ανοίγματος των σχολείων, οι συνδικαλιστές παρά την αυστηρή απαγόρευση ετοιμάζονται για τις πορείες της Πρωτομαγιάς, όπως πάντα πολυδιαμελισμένοι. Οι πιστοί είναι θυμωμενοι και με την πολιτεία και με την ιεραρχία κτλ. Αυτό λέγεται πόλεμος όλων εναντίον όλων.
Περιμένω να ακούσω το διάγγελμα του Πρωθυπουργού κι εύχομαι ολόψυχα να βρεθεί στο χέρι του ένα μαγικό ραβδάκι, μια αριστοτεχνική μπαγκέτα που θα διευθύνει των χορό των αντιδράσεων ώστε να μη επαναλάβουμε τα ιστορικά μας προηγούμενα για μια φορά ακόμη! Φύλαγέ μας, Κύριε!
Μια τραγική μοίρα κυνηγάει των Ελλήνων το γένος και είναι η τρανότερη απόδειξη πως και οι σημερινοί είμαστε απόγονοι εκείνων των σπουδαίων Ελλήνων που έστησαν τις θεμέλιες κολώνες του παγκόσμιου πολιτισμού! Πρώτα η νίκη και ύστερα η έριδα κι ο διχασμός!
Να φέρω παραδείγματα; Όσα πολύ πρόχειρα ανακαλώ στη μνήμη μου από την ιστορία μας.
Νικήσαμε τους Πέρσες και φτιάξαμε εκείνον τον ανεπανάληπτο Χρυσό αιώνα κι ύστερα αλληλοφαγώθηκαν η Αθήνα με την Σπάρτη μέχρι τελικής πτώσεως.
Στον Εθνικό Αγώνα του 1821 τα δυο πρώτα έτη των αξιοθαύμαστων νικών και κατορθωμάτων διαδέχθηκε ένας λυσσαλέος εμφύλιος που έφερε τον Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και το σβήσιμο της Επανάστασης. Αν κάποια στιγμή τα συμφέροντα της Αγγλίας δεν περιελάμβαναν έναν ανεξάρτητο ελληνικό κράτος δεν θα βλέπαμε απελευθέρωση ούτε με το κιάλι.
Μετά τους θριάμβους των Βαλκανικών Πολέμων ήρθε ο διχασμός βενιζελικών και βασιλικών που κορυφώθηκε με το χειρότερο σενάριο, το άδειασμα όλης της Μικρασίας από τους χριστιανικούς-ελληνικούς πληθυσμούς. Δεν υπήρξε μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία μας και όλη μπορεί να την χρεωθεί ο διχασμός μας.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ενώ ήμασταν με την πλευρά των νικητών κι ενώ μας είχαν θαυμάσει όλοι οι μεγάλοι, όταν τα άλλα κράτη μάζευαν τα κομμάτια τους και ξανάστηναν τις πόλεις και τις οικονομίες τους εμείς αλληλοφαγωθήκαμε μέχρι τρίτης γενεάς. Ακόμη σήμερα μας κατατρύχει εκείνη η αδελφοκτόνα διαίρεση σε δεξιούς κι αριστερούς.
Για να έρθω στο σήμερα που με τρομάζει: Τα πήγαμε καλά στη μάχη με τον κορονοϊό. Έτσι δείχνουν οι στατιστικές και τα μοντέλα. Δείξαμε ομοψυχία. Δεν ακούστηκαν πολλές γκρίνιες από την αντιπολίτευση. Ο λαός πειθάρχησε υποδειγματικά. Τώρα που ο φόβος καταλαγιάζει όλοι ξύνονται για καβγά. Τα κόμματα αρχίζουν την σκληρή, κάποιο την υβριστική, κριτική. Οι επαγγελματικές ομάδες ερίζουν για τον χρόνο επιστροφής στην κανονικότητα, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί αμφισβητούν την ασφάλεια και την αναγκαιότητα του ανοίγματος των σχολείων, οι συνδικαλιστές παρά την αυστηρή απαγόρευση ετοιμάζονται για τις πορείες της Πρωτομαγιάς, όπως πάντα πολυδιαμελισμένοι. Οι πιστοί είναι θυμωμενοι και με την πολιτεία και με την ιεραρχία κτλ. Αυτό λέγεται πόλεμος όλων εναντίον όλων.
Περιμένω να ακούσω το διάγγελμα του Πρωθυπουργού κι εύχομαι ολόψυχα να βρεθεί στο χέρι του ένα μαγικό ραβδάκι, μια αριστοτεχνική μπαγκέτα που θα διευθύνει των χορό των αντιδράσεων ώστε να μη επαναλάβουμε τα ιστορικά μας προηγούμενα για μια φορά ακόμη! Φύλαγέ μας, Κύριε!
2 σχόλια:
Συμφωνώντας με τα γραφόμενα, παραπέμπω στα σημερινά 'Γράμματα αναγνωστών' στην Καθημερινή, όπου υπό τον τίτλο "Η ανίατη νόσος της κακογλωσσιάς" ο επιστολογράφος περιγράφει ακριβώς το ίδιο φαινόμενο, το οποίο βέβαια απεύχεται...
https://www.kathimerini.gr/1075807/opinion/epikairothta/politikh/grammata-anagnwstwn
ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ
Όπως τα μνημόνια ήρθαν πριν 10 χρόνια και δεν έφυγαν ποτέ
Έτσι και ο τρομοΐος ήρθε και δεν πρόκειται να ξαναφύγει.
Και ενώ παντού υπήρχε ανοχή (σούπερ μάρκετ, pet shop, φαρμακεία, κάθε λογής φαγάδικα), στην Εκκλησία μας δεν δείξανε απλώς αυστηρότητα, αλλά βγάλαν όλο το μίσος και την χολή τους.
Μέ κοσμικά κριτήρια ἦταν δικαιολογημένη ἡ ἀντίδραση τοῦ αὐθόρμητου, τοῦ παρορμητικοῦ Πέτρου, τοῦ κορυφαίου τῶν Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος πῆρε κατά μέρος τόν διδάσκαλο καί ἄρχισε νά τόν μαλώνει, νά τόν ἐπιτιμᾶ, ὅπως νόμιζε ἀπό ἀγάπη: Θεός φυλάξοι, Κύριε! Νά μή σοῦ συμβεῖ αὐτό· «ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μή ἔσται σοι τοῦτο». Σάν νά τοῦ ἔλεγε· ἡ ζωή εἶναι μέγιστο ἀγαθό καί σύ πᾶς νά τήν χάσεις; Τί κριτήριο εἶναι αὐτό πού ἔχεις;
Καί τώρα τοῦ λέγει: «Χάσου ἀπό μπροστά μου σατανᾶ· γιατί δέν σκέπτεσαι τά ἀρεστά στόν Θεό, ἀλλά τά ἀρεστά στούς ἀνθρώπους».
Δέν θά ἀναφερθοῦμε σέ ὅσα στήν συνέχεια εἶπε γιά τήν ἀπροσμέτρητη ἀξία τῆς ψυχῆς, γιά τήν ὁποία ἀξίζει νά χάσει κανείς καί τήν ζωή του, καί γιά τό ὅτι ἡ χριστιανική ζωή καί ἡ ἀκολούθηση τοῦ Χριστοῦ σημαίνει σταυρική πορεία καί κακοπάθεια, πού δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τό διαβολικό φιλόϋλο καί σαρκικό φρόνημα πού ἔχει καταλάβει ὅλους μπροστά στόν φόβο καί στόν πανικό τοῦ θανάτου, ἀκόμη καί τούς ἀρχιερεῖς μας
Κάποιοι, βέβαια ἰσχυρίζονται ὅτι τό μέτρο αὐτό τοῦ κλεισίματος τῶν ναῶν καί τῆς ἀποχῆς ἀπό τήν Θεία Εὐχαριστία εἶναι προσωρινό καί γίνεται κατ᾽ οἰκονομίαν καί, ὅταν παύσει ἡ ἀνάγκη αὐτή τῆς ἀπομόνωσης καί τοῦ ἐγκλεισμοῦ στά σπίτια, θά ἐπανέλθει ἡ κανονικότητα. Αὐτό σημαίνει ὅτι μᾶς συνιστοῦν, νά ἀγαποῦμε τόν Θεό, ὄχι ὁλοκληρωτικά «ἐν παντί καιρῷ, ἐν ἑσπέρα, καί πρωΐ καί μεσημβρίᾳ», νά ἀναπνέουμε τόν Θεό, ἀλλά νά τόν ἀγαποῦμε μέ διαλείμματα· νά μήν εἴμαστε ἀποφασιμένοι σέ ὧρες ἀνάγκης καί βίας, ἀκόμη καί τήν ζωή μας νά προσφέρουμε, νά χύσουμε καί τό αἷμα μας, ὅπως πρῶτος ἔκανε ὁ Χριστός στό Σταυρό καί τόν ἀκολούθησαν πλῆθος μαρτύρων, ἀλλά νά προσαρμοζόμαστε στίς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν, γιά νά εἴμαστε «προοδευτικοί», «σύγχρονοι», τοῦ ὀρθοῦ λόγου καί τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας.
Ἔτσι συνιστοῦσαν καί στούς Ἁγίου Μάρτυρες· κρατῆστε ἐσεῖς μέσα σας τήν πίστη στό Χριστό, ἀλλά τώρα ἀφοῦ τό ζητοῦν οἱ πολιτικοί ἄρχοντες, ὁ αὐτοκράτορας, θυμιάστε λίγο στούς κρατικούς θεούς, θυσιάστε στά κρατικά εἴδωλα, κάντε ὑπακοή, μήν εἶστε ἀνυπάκουοι καί ἀναρχικοί. Ἔτσι μᾶς λένε τώρα· δέν σᾶς ζητοῦμε νά ἀρνηθῆτε τήν πίστη σας· κρατῆστε την γιά τούς ἑαυτούς σας. Ἀλλά κάντε ὑπακοή στόν πρωθυπουργό καί προσκυνῆστε τό νέο εἴδωλο τῆς δημόσιας ὑγείας, πού τώρα εἶναι πάνω ἀπό τόν Θεό. Ὅσοι ὑπάκουσαν τότε καί ὅσοι ὑπακούουν τώρα, ἀνήκουν στούς «πεπτωκότες»,
οἱ ἀνυπάκουοι στούς κακούς ἄρχοντες καί στούς κακούς ἐπισκόπους ἀνήκουν στούς Μάρτυρες καί Ὁμολογητές.
Ἦταν ἀκραῖος καί ζηλωτικός ὁ Χριστός πού δέν οἰκονόμησε τόν ἄνθρωπο νά πάει νά θάψει τόν πατέρα του καί νά ἐπιστρέψει; Δέν ὑπάρχουν μεσότητες στήν χριστιανική ζωή. Ἤ θά εἶσαι μέ τόν Χριστό ἤ θά εἶσαι μέ τόν Διάβολο· ἤ θά εἶσαι κρύος ἤ θά εἶσαι ζεστός.
Δημοσίευση σχολίου