Τι χρειάζεται για έναν άψογο κήπο;
Κατά τη γνώμη και την εμπειρία της αδελφής Ολυμπιάδος, ηγουμένης της Μονής Αγίου Αθανασίου Σφηνίτσας πρέπει να ξέρεις καλό συντακτικό για να πετύχεις έναν κήπο σαν αυτόν. Δείτε τις φωτογραφίες και συνεχίζουμε:
Όπως στο συντακτικό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα "αυτή ηλέξη είναι υποκείμενο, αυτή είναι αντικείμενο, προσδιορισμός κτλ", δεν μπερδεύονται, έτσι και στον κήπο πρέπει να είναι ξεκάθαρα τα είδη των λουλουδιών και τα χρώματα.
Στον Άγιο Αθανάσιο φθάσαμε την ώρα του εσπερινού μετά από μια πολύ όμορφη εκδρομή που ξεκίνησε με θεία λειτουργία στον Άγιο Διονύσιο του Ολύμπου και την πολύ ουσιαστική ομιλία του πατρός Μαξίμου πάνω στο ευαγγέλιο της σημερινής Κυριακής που είναι αφιερωμένη στους Νεομάρτυρες. ("Σημασία για το Χριστό δεν έχει πόσο χρόνο είμαστε κοντά Του, αλλά πόσο ισχυρά, καρδιακά Του έχουμε δοθεί έστω και για λίγο χρόνο. Γι' αυτό αμείβει αυτόν που εργάσθηκε από την πρώτη ώρα όμοια μ' αυτόν που μόλις την ενδεκάτη μπήκε στον αμπελώνα Του, αλλά έδωσε την ψυχή του") Ακολούθησε ξενάγηση στο αξιολογότατο μουσείο της Μονής με τα πολλά λείψανα Αγίων, τον Εσταυρωμένο του Φώτη Κόντογλου και πολλά χειρόγραφα, άμφια, ευαγγέλια κτλ.
Ανηφορίσαμε μετά στα Πριόνια. Το δάσος καταπληκτικό! Οξιές, καρυδιές, κουμαριές, έλατα, πεύκα, ρόμπολα αλλού σφιχταγκαλιασμένα αδιαπέραστα, αλλού λίγο πιο αραιά. Μπροστά μας στο βάθος οι κορυφές με ελάχιστο χιόνι. Υπέροχος Όλυμπος, τόσο κοντά μας, τόσο ξεχωριστός κι όμως για πολλούς εντελώς άγνωστος. Οι πιο πολλοί μπήκαμε στην καρδιά του για πρώτη φορά. Άλλοι περπατούν στο πανέμορφο δάσος, άλλοι απολαμβάνουν το καφεδάκι τους.
Πολύ ευχαρίστως θα μέναμε εδώ περισσότερη ώρα, αλλά έχουμε συμφωνήσει να φάμε μεσημεριανό σε μια ταβέρνα στο Βαρικό. Κι αυτή είναι περιποιημένη, με όμορφο κήπο και κυρίως τέλειο φαγητό (ταβέρνα "Ελληνικό" στο Βαρικό). Τρώμε και πίνουμε αρκετά, μένουμε όλοι πολύ ευχαριστημένοι κι αναχωρούμε λίγο απρόθυμα για να προλάβουμε τον Εσπερινό στον Άγιο Αθανάσιο. Η ζέστη είναι αρκετή. Έχουμε λίγο κουραστεί. Κάποιοι λαχταρούν έναν μεσημεριανό ύπνο στο κρεβατάκι τους. Αλλά ο Άγιος Αθανάσιος με τον πανέμορφο κήπο του μας αποζημιώνει.
Γλυκύτατη και η γερόντισσα Ολυμπιάδα που μας δέχεται σαν παλιούς γνώριμους. Βρίσκει εξάλλου πολλούς γνωστούς και γνωστές στο γκρουπ.
Η επιστροφή μας ευχάριστη. Αποχαιρετιόμαστε με τη βεβαιότητα ότι για όλους η εκδρομή ήταν ενισχυτική και χαλαρωτική συνάμα, ισχυρό αντίδοτο στον οικονομοκαταστροφολογικό καταιγισμό των τελευταίων μηνών και δίνουμε την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε σε ανάλογα ταξίδια. Καλό καλοκαίρι!
2 σχόλια:
Αφού καλά τα πήγαινα με το συντακτικό τόσα χρόνια στο σχολείο, πώς γίνεται και δεν τα καταφέρνω με τους κήπους;
Νομίζω πως δεν έδωσες μέχρι τώρα τη δέουσα προσοχή. Έχεις αλλού το ενσδιαφέρον σου. Αν κάποτε ασχοληθείς, θα σε συναρπάσει η κηπουρική και θα συντάξεις πολύ όμορφα τα είδη και τα χρώματα...
Δημοσίευση σχολίου