Εργασία ή δουλειά;

Κάναμε μια άσκηση γραπτής έκφρασης στην τάξη. Σε μια πρόταση χρησιμοποιήσαμε το ρήμα "δουλεύω". Κάποιος μαθητής (έκτης δημοτικού) έκανε την εξής παρατήρηση: "Κυρία, καλύτερα να γράψουμε "εργάζομαι". Το "δουλεύω" έχει σχέση με τη δουλεία και το δούλο". Του έδωσα συγχαρητήρια για την ευστοχότατη παρατήρηση και άλλαξα το ρήμα και φυσικά πήρα αφορμή για μια γρήγορη συζήτηση με τα παιδιά.
Πράγματι το ρήμα δουλεύω βγαίνει από το δούλος και η δουλειά με τη δουλεία έχουν απόλυτη συνάφεια. Το ρήμα εργάζομαι βγαίνει από το έργο, εργάζομαι θα πει παράγω έργο, καταγίνομαι με κάποιο έργο. Η διαφορά είναι τεράστια. Μεταφέρω τα δύο ρήματα στην πραγματικότητα. Αναρρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι δουλεύουν και πόσοι εργάζονται.
Δουλεύουν όσοι πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά και σκέφτονται το σχόλασμα, όσοι ξεκινούν τη Δευτέρα με την ελπίδα της Παρασκευής, όσοι τηρούν σχολαστικά το ωράριό τους, όσοι απεργούν μόνο για οικονομικά αιτήματα κι όσοι μετρούν τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια για τη σύνταξη. Εργάζονται όσοι βάζουν την ψυχή τους σ' αυτό που επιτελούν, αλλά δεν ελαττώνονται, αισθάνονται πλήρεις και ευτυχείς, ξεχνούν την κούραση, υπερβαίνουν το ωράριο, κάνουν όνειρα και σχέδια για την εργασία τους και δεν θέλουν να μάθουν πόσα χρόνια τους μένουν μέχρι τη σύνταξη.
Και νομίζω πως μια αιτία της μιζέριας που βλέπουμε και βιώνουμε στη σημερινή Ελλάδα είναι το ότι μάλλον δουλεύουμε παρά εργαζόμαστε. Θα μπορέσουμε άραγε να αλλάξουμε τα ρήματα στη ζωή μας, όπως τα αλλάξαμε στη γλωσσική μας άσκηση;