"Όπως η
φυσική μας καρδιά δέχεται το αίμα και το ωθεί στη συνέχεια για να κυκλοφορήσει
μέσα στο σώμα, έτσι και η "ψυχική" μας καρδιά χρειάζεται να δέχεται
και να δίνει αγάπη. Κι όπως η σωματική μας καρδιά είναι ένας μυς, ας πούμε πως
και η αγάπη είναι ένας "μυς" εμπιστοσύνης για την ψυχή μας κι όπως
όλοι οι μύες πρέπει να γυμνάζεται με τη χρήση. Αν κάποιος μυς τραυματιστεί, η
λειτουργία του θα είναι πιο αργή και πιο αδύνατη. Όταν απορρίπτουμε την αγάπη ή
δεν την εκδηλώνουμε ποτέ, η καρδιά μας η "ψυχική" θα νεκρωθεί...
Πολλοί
άνθρωποι δεν μπορούν να παραδεχθούν ότι είναι αυτοί οι ίδιοι που αντιστέκονται
στην αγάπη. Γύρω τους υπάρχει πολλή αγάπη, αλλά δεν μπορούν να το καταλάβουν,
δεν είναι οι ίδιοι δεκτικοί και παραμένουν στη μοναξιά τους. Ταυτόχρονα
παραπονούνται ότι η αγάπη των άλλων είναι ασθενική, ότι δεν μπορεί να τους
φτάσει, ότι δεν περισσεύει γι' αυτούς. Η τακτική των παραπόνων και της πίκρας
για την έλλειψη αγάπης από την πλευρά των άλλων, είναι πάντα η μέθοδος που όλοι
υποσυνείδητα χρησιμοποιούμε για να παρακάμψουμε τη δική μας λιγοστή, αναιμική
αγάπη, τη δική μας ευθύνη απέναντι στην αγάπη".(από το βιβλίο ΟΡΙΑ ΖΩΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου