Ομολογία

"Ο εις και η Αλήθεια πλειοψηφία εστίν".
Τη 21η Ιανουαρίου μνήμη του Οσίου Πατρός Μαξίμου του Ομολογητού.
Η ιστορική διαδρομή της Εκκλησίας είναι γεμάτη προσωπικότητες και περιστατικά που μας συγκλονίζουν. Πρόσωπα που αγίασαν με αγώνες πνευματικούς υπεράνθρωπους κι έγιναν ένα με τον Θεό -χωρίς υπερβολή. Κι επειδή απέκτησαν νουν Χριστού ήξεραν με βεβαιότητα την Αλήθεια.  Και την ομολογούσαν χωρίς δισταγμό, απόλυτοι, αμετακίνητοι, με παρρησία που άφηνε άναυδους τους συνομιλητές τους, αλλά που προκαλούσε και την σφοδρή αντιπαράθεση με τα κατεστημένα τα πολιτικά και θρησκευτικά.
Είμαστε στον 7ο μ.Χ. αιώνα. Η Εκκλησία και μαζί της η Βυζαντινή Αυτοκρατορία σπαράζεται από τις αιρέσεις του Μονοφυσιτισμού και του Μονοθελητισμού. Όλα τα Πατριαρχεία, Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Αλεξανδρείας έχουν αποδεχθεί τον Μονοθελητισμό. Μόνος ο Άγιος Μάξιμος αγωνίζεται υπερασπιζόμενος με ομιλίες και συγγράμματα τις δύο φύσεις και θελήσεις του Χριστού. Μάλιστα συγκροτεί Σύνοδο στο Λατερανό, όπου καταδικάζεται ο Μονοθελητισμός. Ο Αυτοκράτορας Κώνστας Β΄τον καλεί να ακολουθήσει την γραμμή των υπολοίπων. Στέλνει επισκόπους και συγκλητικούς για να τον επαναφέρουν στην τάξη και να τον απειλήσουν αν χρειαστεί.
Ο άγιος Μάξιμος μένει σταθερός στην πίστη του.
"Μα όλα τα Πατριαρχεία έχουν αποδεχθεί τη μία, τη θεϊκή θέληση του Χριστού, είσαι η ελάχιστη μειοψηφία" του λένε μεταξύ των άλλων οι απεσταλμένοι.
"Ο εις και η Αλήθεια πλειοψηφία εστίν!", τους απαντά
Από τον θυμό τους τον φτύνουν με απίστευτη μανία. Δεν φαίνεται το πρόσωπό του από τα φτυσίματα. Μένει σταθερός στην πίστη και στο λόγο του. Με διαταγή του Αυτοκράτορα συλλαμβάνεται για απείθεια κατά της αυτοκρατορικής αρχής, συνωμοσία και στάση. Εξορίζεται τρεις φορές. Πριν από την τρίτη εξορία υφίσταται αποτρόπαιο ακρωτηριασμό: του κόβουν τη γλώσσα και το δεξί χέρι, τα δυο σωματικά όργανα με τα οποία επέμενε να γνωστοποιεί την Αλήθεια. Πεθαίνει από τον ακρωτηριασμό και την ταλαιπωρία της εξορίας κάπου στον Πόντο.

Δυο πράγματα συνειδητοποιώ διαβάζοντας το Συναξάρι του Αγίου:
Πρώτον: όποιος γνωρίζει την Αλήθεια του Θεού βιωματικά, δεν μπορεί να κάνει πίσω. Είναι αδύνατον. Δεν είναι ζήτημα θάρρους. Αυτός ο άνθρωπος έχει υποστεί μια βαθιά αλλοίωση. Έχει νουν Χριστού, έχει το Θεό μέσα του. Σκέφτεται, ομολογεί, ενεργεί όντας σε άλλη διάσταση. Γι΄αυτό έχουμε τα εκατομμύρια των μαρτύρων.
Δεύτερον και αρκετά τραγικό:  τον τελευταίο καιρό βλέπουμε περιστατικά ωμής βίας και αγριότητας εκ μέρους των τζιχαντιστών που μας σοκάρουν. Ωστόσο πράξεις παρόμοιας αγριότητας ήταν δυστυχώς μια συνηθισμένη και αποδεκτή πρακτική στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ακόμη και επισκόπους βλέπουμε να συναινούν. Καταλήγω στο συμπέρασμα πως η αγριότητα δεν είναι "προτέρημα" μόνο των φανατικών μουσουλμάνων. Είναι γνώρισμα κάθε φανατισμένου και εμπαθούς ανθρώπου.