Αναγνώστες

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Πέλλα-Πόζαρ-Αρχάγγελος

Μια ακόμη εκδρομή, μάλλον η τελευταία μας για φέτος, 
πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Ιουνίου.


Πρώτος μας σταθμός ο αρχαιολογικός χώρος της Πέλλας,της γενέθλιας πόλης του Μεγάλου Αλεξάνδρου, της μακεδονικής πρωτεύουσας και μεγαλούπολης του 5ου-1ου αιώνα π.Χ.
Το μικρό μέρος που έχει ανασκαφεί ανέδειξε πλουσιότατο υλικό. 
Οικίες με ψηφιδωτά δάπεδα εξαιρετικής τέχνης, αγορά 75 στρεμμάτων με εργαστήρια, καταστήματα και στοές, ανάκτορο 60 στρεμμάτων, άπειρα μικροαντικείμενα από ταφές αλλά και από τα μαγαζιά της αγοράς, λεωφόρους με αποχετευτικό σύστημα, λουτρά, ναούς και ό,τι άλλο βάζει ο νους.
Και φυσικά ένας άπειρος πλούτος άγνωστος, θαμμένος ακόμα στη φιλόξενη μακεδονική γη περιμένει τη σειρά του να έρθει στο φως και να μας φανερώσει 
την ιστορία, την τέχνη, τον πολιτισμό της εποχής.


Περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο, παρατήρηση και συζήτηση


Κάτι μας εξιστορεί η κ.Φανή...

 

Το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πέλλας είναι εντυπωσιακό. 
Το περίφημο ψηφιδωτό "Αρπαγή της Ελένης από τον Θησέα" παρέμεινε στον Αρχαιολογικό χώρο. 
(Και ο Θησέας και ο Μενέλαος και ο Πάρης άρπαξαν την Ωραία Ελένη!!!)
Στο Μουσείο βλέπουμε αντίγραφό του. 


 Έχουν ωστόσο μεταφερθεί εδώ τρία μικρότερα ψηφιδωτά.
Ένα από αυτά που αναπαριστά σκηνή κυνηγιού βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία. 
Βλέπουμε επίσης στο όρθιο stand αριστερά αναπαράσταση πρόσοψης κτιρίου επιχρισμένου με χρωματισμένα κονιάματα της εποχής -από τα ελάχιστα που έχουν σωθεί σ' όλο τον ελλαδικό χώρο.


Να κι ένα μαγαζάκι με κεραμικά είδη τα οποία βρέθηκαν αυτούσια 
στην Αγορά της Αρχαίας Πέλλας κι έχουν μεταφερθεί στο Μουσείο.

«Μακεδονικοί θησαυροί» στο Μουσείο Πέλλας

Στο Μουσείο φιλοξενείται και η έκθεση "Μακεδονικοί Θησαυροί" από ανασκαφές στις Αιγές. 
Στο κέντρο της προθήκης όλος ο χρυσός διάκοσμος της νεκρικής στολής της αρχόντισσας που βρέθηκε θαμμένη στον μακεδονικό τάφο. 
Το πορφυρό ιμάτιο το οποίο κοσμούσε έχει φυσικά καταστραφεί ολοσχερώς.
Αριστερά και δεξιά οι κεφαλές των καλών "δαιμόνων" που την συνοδεύουν στο ταξίδι της στον Άδη.


Μετά την Πέλλα και τους θησαυρούς της φθάνουμε στο πανέμορφο Πόζαρ 
στις υπώρειες του Καϊμακτσαλάν.
Υδάτινοι καταρράκτες, αλλά και καταρράκτες ανοιξιάτικων φρέσκων φυλλωμάτων 
συνθέτουν τοπίο άπειρης ομορφιάς. 




 Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά!!!!


Ο κ. Αναστάσης σε ρόλο εξερευνητή δίπλα στο ποτάμι.

 

Όσοι πήραν το ιαματικό τους λουτρό ουδόλως το μετάνιωσαν (στην ανοιχτή ή την κλειστή πισίνα).
Μάλιστα ετοιμάζονται για συστηματικά λουτρά τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο.
(τα αρθριτικά έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους στις κυρίες κυρίως της παρέας μας!)


Στο εστιατόριο "Ελλήνων Γεύσεις" στη γειτονική  Όρμα απολαύσαμε 
εξαιρετικό φαγητό σε πολύ καλή τιμή και περιποίηση άψογη. 
Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα!!!!
Κι ύστερα η ανάβαση στο Δυτικό Πάικο για τη Μονή Αρχαγγέλου.
Πράσινο, πράσινο, πράσινο....κερασιές, κερασιές, κερασιές...
φαντάσου αυτή τη διαδρομή ένα μήνα πριν όταν όλα αυτά τα δέντρα θα ήταν ανθισμένα!!!


Αριστερά μας απολαμβάνουμε τη θέα της ανατολικής πλευράς του Καϊμακτσαλάν. 
Ορθοπλαγιές πανύψηλες, ένας όγκος συμπαγής και καταπράσινος 
που κλείνει τον ορίζοντα σαν τεράστιο τείχος.
Και την πεδιάδα της Αλμωπίας καταπράσινη, 
αρδευόμενη από τον Μογλενίτσα, παραπόταμο του Αλιάκμονα.

 

Τελευταίος σταθμός μας, το προσκύνημά μας στη Μονή Αρχαγγέλου.
Είναι ο φρουρός των συνόρων μας!


 Μια τεράστια ελληνική σημαία στον περίβολο του Μοναστηριού 
διαμηνύει προς τα Σκόπια:
"Εδώ Μακεδονία, Ελλάδα εδώ!!


Παμπάλαιο το Μοναστήρι, από τον 11ο αιώνα, μετόχι της Μονής Μεγίστης Λαύρας, 
αφιερωμένο αρχικά στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και στη συνέχεια στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, φιλοξενεί σήμερα πέντε μοναχούς, πέντε ακρίτες των συνόρων μας.
Παρακολουθούμε τον Εσπερινό της Κυριακής των Αγίων Πάντων και το Απόδειπνο.
Ο π.Ιλαρίων μας λέει με συντομία το ιστορικό της Μονής. 
Παίρνουμε την ευχή του και φεύγουμε ολοταχώς από την πίσω πλευρά του Πάικου προς Σκρά, Φανό, Ευζώνους Θεσσαλονίκη.
Η διαδρομή είναι πανέμορφη μέσα από πυκνό δάσος δρυός, οξιάς, πεύκης, κτλ.


 Το μαρτύριο της Αγίας Χρυσής (Ζλάτα), νεομάρτυρος από το γειτονικό χωριό 
που σήμερα φέρει το όνομά της, Χρυσή, απεικονίζεται στον δυτικό τοίχο του Καθολικού.


 Η είσοδος της Μονής με εξωτερικές τοιχογραφίες λαϊκής ζωγραφικής.



Το ωραιότατο ξύλινο επιζωγραφισμένο τέμπλο

*Ο καιρός παρά τη γενική αστάθεια δεν μας επεφύλασσε βροχερές εκπλήξεις,
η παρέα όπως πάντα εκλεκτή και κεφάτη...
Ραντεβού στην επόμενη συν Θεώ εκδρομή μας!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε Σταυρούλα για την ωραία γεύση που πήραμε κι όσοι δεν συμμετείχαμε στην ωραία αυτή εκδρομή. Υπέροχες οι φωτογραφίες, κατατοπιστική όπως πάντα και με κάθε λεπτομέρεια η περιγραφή σου. Μας έλειψε το βίωμα, η καλή παρέα, ίσως και το καλό φαγητό της ΄Ορμας, που αρκετές φορές γευθήκαμε συνοδεύοντας τους γονείς στα λουτρά του Πόζαρ.
Φυλίτσα

Λήμνος είπε...

Σας περιμένουμε οπωσδήποτε στην επόμενη (αν θέλει ο Θεός να γίνει)!!!
Να ζήσουν οι νεόνυμφοι!