Δυο λόγια ας ακουμπήσω σ' αυτό το "τετραδιάκι της μνήμης" για τον μόλις εκδημήσαντα αγαπημένο θείο. Εκοιμήθη εν Κυρίω πλήρης ημερών (90 ετών), ειρηνικός, ήσυχος κι ανάλαφρος σαν ένα αμέριμνο στρουθίο που έκλεισε τον κύκλο της ζωής του.
Νικόλαος Σκαμπαρδώνης, ιατρός, γαστρεντερολόγος, διευθυντής της αντίστοιχης κλινικής στο Θεαγένειο Νοσοκομείο. Η προσφορά του στον δυσκολότατο αυτό χώρο του αντικαρκινικού αγώνα ανεκτίμητη. Αλλά δεν θα μείνω σ' αυτήν.
Εκείνο που ιδιαίτερα τον χαρακτήριζε ήταν η ιδιαίτερη κι αξιοθαύμαστη ευγένεια της ψυχής του. Ναι,αυτό το προσωνύμιο θα ήθελα να του απονείμω κι έτσι θα τον θυμάμαι: Νικόλαος ο ευγενής. Δεν είχε την επιτηδευμένη ευγένεια, την επιφανειακή. Είχε μια λεπτότητα ψυχής που γινόταν φανερή στο λόγο και στη σιωπή του και στο γλυκύτατο χαμόγελό του που σήμαινε κατανόηση, συμπαράσταση, ελπίδα, άκρα συγκατάβαση...
Καλό δρόμο, θείε μου προς τον Παράδεισο! Προσεύχομαι να σου χαρίσει ο Θεός την αιώνια μνήμη Του!
2 σχόλια:
Απόλυτα ταιριαστή η προσωνυμία, καλόν Παράδεισο να έχει!
Τα δικά μου αύριο, μετά τα δρώμενα.
Μπράβο ξαδέρφη! Τα είπες όλα...
Δημοσίευση σχολίου