Εφημερεύουσες σκέψεις

'Ενας φίλος στο fb, ο Ιάκωβος Μαρτίδης, έχει εφεύρει τον όρο "εφημερεύουσα σκέψη"!!!! Του τον κλέβω υπογραμμίζοντας για μια ακόμη φορά ότι του ανήκει η έμπνευση!
Με τον κορωνοϊό να μας έχει κατακλύσει τη ζωή και τον νου μας οι σκέψεις μας είναι φυσικά απολύτως επηρεασμένες.
1.Το αλεξίπτωτο δεν το υφαίνεις την ώρα που πέφτεις από το αεροπλάνο. Εκείνη τη στιγμή μόλις προλαβαίνεις να το ανοίξεις. (Αυτό το έκλεψα από το βιβλίο  "Ο πόνος, ένα δώρο που κανείς δεν θέλει"-Σήμερα όλο κλέβω!). Ως γνωστόν στην Ελλάδα τα δημόσια νοσοκομεία μας ήταν στην προ ιού εποχή μια πονεμένη ιστορία. Τώρα πρέπει μέσα σε έναν μήνα -ίσως να λέω και πολύ- να αντιμετωπίσουν μια απίστευτη πλημμυρίδα! Επειδή δεν νομίζω πως μαγικώ τω τρόπω σαν την νεράιδα στη Σταχτοπούτα μπορεί να γίνει η μεταμόρφωση του συστήματος, να γίνει δηλαδή η κολοκύθα βασιλική άμαξα με ένα άγγιγμα, το μόνο που μας μένει είναι να μείνουμε στα σπίτια μας και να κάνουμε την προσευχή μας.
2.Η Ελλάδα παρόλο που σπούδασε με δικά της χρήματα χιλιάδες γιατρούς τους ξεπροβόδισε σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Τα καλύτερα παιδιά μας βοηθούν τους Άγγλους, τους Γερμανούς, τους Αμερικανούς κτλ να γλιτώσουν και από τον ιό και από άλλες μύριες όσες ασθένειες. Δεν νομίζω πως έχουν ξεμείνει πολλοί για να βοηθήσουν εν Ελλάδι  τους γονείς και τους παππούδες τους. Και να θέλει να προσλάβει προσωπικό το Υπουργείο ενόψει της καταιγίδας δεν νομίζω ότι θα βρει ανθρώπους.
3.Δεν έχει νόημα πλέον να μιλάμε για ελλείψεις! Είναι τόσες πολλές. Το ξέρουμε κι εμείς και οι ιθύνοντες. Τρέχουν. Είμαι σίγουρη πως τρέχουν. Αλλά είναι η ώρα που τη λέει πολύ απλοϊκά η παροιμία "Με το αβγό στον κ...". Ωστόσο πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι ότι έστω κι έτσι υπάρχει μια στρατηγική και μια προσπάθεια που θυμίζει οργάνωση. Έστω και τώρα. Γι' αυτό όσοι είμαστε στον καναπέ μας ας αφήσουμε την γκρίνια. Δεν έχει νόημα. Ας κάνουμε υπεύθυνα αυτό που αναλογεί στον καθένα μας!!!!
4.Όλη η Ελλάδα "ακουμπάει" σ' έναν άνθρωπο -που τα μέσα τον ανεβάζουν και καλά κάνουν, ως τον τρίτο ουρανό- τον κ.Τσιόδρα. Προσωπικά τον εμπιστεύομαι επειδή ακουμπάει σ' Εκείνον που κρατάει τα σύμπαντα!!!! Ευτυχώς! Η Ελλάδα έχει στις ημέρες μας πολλή αμαρτία, αλλά και πολλούς αγίους γεροντάδες και με πόνο προσευχόμενους ανθρώπους. Τις δικές τους προσευχές ας ακούσει ο Θεός κι ας παραγνωρίσει την αποστασία μας για την οποία όμως όλοι οφείλουμε μετάνοια. Στον κ.Τσιόδρα, αλλά και σε όλους όσοι επωμίζονται αυτές τις κρίσιμες ώρες την ευθύνη των αποφάσεων προσεύχομαι να δίνει ο Θεός φώτιση και δύναμη!
5.Ο πλανήτης Γη είχε φθάσει στο Αμήν! Πώς λέμε Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών...Αμήν! Και τελειώνουν όλα. Όλες οι ακολουθίες και η κηδεία!!! Λοιπόν στο Αμήν. Μπορεί αυτός ο ιός να είναι στην πραγματικότητα η αναζωογόνηση της Γης. Κι αν τελειώσει αυτή η ιστορία θα πρέπει για μια εβδομάδα κάθε δυο μήνες να κλείνουν τα πάντα. Να μένουμε όλοι στα σπίτια μας, να καταναλώνουμε ελάχιστα, να ρυπαίνουμε ελάχιστα, να καταστρέφουμε ελάχιστα. Η τελευταία γενιά τον ρήμαξε τον πλανήτη. Δεν άφησε τίποτα όρθιο. Φαίνεται όμως πως τον τελευταίο λόγο τον έχει Άλλος!
6.Μετά τον ιό - αυτό το απειροελάχιστο όν που τα έβαλε με τον τάχα "παντοδύναμο" άνθρωπο- δεν θα είναι τίποτα το ίδιο. Όλοι θέλουμε να γυρίσουμε στην κανονικότητά μας, δηλαδή στον πρώην "έντιμο"-βολεμένο βίο μας. Δεν νομίζω πως θα επανέλθουμε. Θα έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Ίσως να έχουμε γίνει σαν τα μυθιστορήματα  επιστημονικής φαντασίας, ίσως κι αυτά να αποδειχθούν ελάχιστα ευφάνταστα! Ίδωμεν!
7.Πάντα ρει, πάντα χωρεί και μόνο Ένα μένει: η αναφορά μας στην πηγή της ζωής, στον Κύριο της ζωής και του θανάτου, στην όντως Ζωή και Ανάσταση! Ακόμα κι αν όλα παρέλθουν όποιος πιστεύει εις Αυτόν, καν αποθάνη ζήσεται! Αυτή την αναφορά, δηλαδή την βιωματική μας πίστη ας κρατήσουμε γερά, ας την βαθύνουμε κι αυτό ας είναι το προσωπικό όφελος του καθενός μας!
Εφημερεύουσες σκέψεις...συγχωρέστε μου την πολυλογία...!