"Θάμβος ην κατιδείν τον ουρανού και γης ποιητήν
επί σταυρού κρεμάμενον,
ήλιον σκοτισθέντα, την ημέραν δε πάλιν εις νύκτα μετελθούσαν
και την γην εκ τάφων αναπέμπουσαν σώματα νεκρών,
μεθ' ών προσκυνούμεν Σε. Σώσον ημάς, Κύριε".
"Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν ο Αριμαθαίος καθείλε,
την των απάντων ζωήν
σμύρνη και σινδόνι σε, Χριστέ, εκήδευσε
και τω πόθω ηπείγετο καρδία και χείλει
σώμα το ακήρατον σού περιπτύξασθαι,
όμως συστελλόμενος φόβω χαίρων ανεβόα σοι.
Δόξα τη συγκαταβάσει σου, Φιλάνθρωπε". 
"Σε τον αναβαλλόμενον το φως ώσπερ ιμάτιον
καθελών Ιωσήφ από του ξύλου συν Νικοδήμω
και θεωρήσας γυμνόν, άταφον, ευσυμπάθητον θρήνον αναλαβών οδυρόμενος έλεγεν.
Οίμοι, γλυκύτατε Ιησού, όν προ μικρού ο ήλιος
εν σταυρώ κρεμάμανον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο
και η γη τω φόβω εκυμαίνετο
και διερρήγνυτο ναού το καταπέτασμα.
Αλλ' ιδού νυν βλέπω σε δι' εμέ εκουσίως υπελθόντα θάνατον.
Πώς σε κηδεύσω, Θεέ μου; Ή πώς σινδόσιν ειλήσω;
Ποίαις χερσί δε προσψαύσω το σον ακήρατον σώμα;
Ή ποία άσματα μέλψω τη ση εξόδω, οικτίρμον;
Μεγαλύνω τα πάθη σου, υμνολογώ και την ταφήν σου
συν τη αναστάσει, κραυγάζων, Κύριε, δόξα σοι".
Το κουβούκλιο του επιταφίου μας
Από τη μια πλευρά η Αποκαθήλωση... 
Από την άλλη η Ανάσταση...
"Ηγέρθη! Ουκ έστιν ώδε!" Θα ακούσουμε σε λίγες ώρες
" Ου γαρ καθέξει τύμβος αυτοζωίαν".
Λεπτομέρεια
Η Στέλλα, η πρωτομαστόρισσα, εδώ και χρόνια πολλά αναλαμβάνει
την κύρια ευθύνη στο στολισμό του επιταφίου.
Της ευχόμαστε να την αξιώσει ο Θεός μέχρι τα βαθιά γεράματα
να καταθέτει τον "ολάνθιστο και πανέμορφο" κόπο της
στον ενταφιαζόμενο Κύριο!
Όλες με κόπο και ευλάβεια εργαστήκαμε
για τον ευπρεπισμό του Επιταφίου μας
κι άλλες που η φωτογραφία δεν τις συμπεριλαμβάνει,
αλλά νομίζω, πως στη Χρύσα (την νεαρή κυρία με το ροζ μπλουζάκι)
οφείλουμε ένα πολύ μεγάλο "Εύγε!" κι ένα "Ευχαριστώ!"
Έφερε στην ενορία μας την ξεχωριστή τεχνική
(κάντε zoom στις φωτογραφίες για να δείτε τις λεπτομέρειες),
και φιλοξενεί κάθε χρόνο επί τρεις-τέσσερις ημέρες στο σπίτι της
την προετοιμασία του επιταφίου.
Κι ένα ιδιαίτερο "Μπράβο!" στα μικρά κορίτσια μας,
την ελπίδα μας για το μέλλον!
Με το καλό να φτάσουμε στην Ανάσταση του Χριστού!
Ας είναι τα Άγια Πάθη του Χριστού μας
που αυτές τις ημέρες με κατάνυξη εορτάζουμε
διαρκές βίωμα και αφορμή μετανοίας για όλες μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου