Φωτιστικά

Κάποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά χρυσοχέρηδες!

Ξύλα που όταν τα δεις ακατέργαστα, τα προσπερνάς αδιάφορα,

ζωντανεύουν στα χέρια τους.

Παίρνουν μορφές μυστηριώδεις και συναρπαστικές,

χαρίζουν τη σκιά τους στο φως,

γίνονται ενδιαφέροντα διακοσμητικά,

διηγούνται την ιστορία...μιας ελιάς που την έκαψε η παγωνιά,

ενός γέρικου κλήματος μέσα στο αμπέλι του παππού, 

μιας αιωνόβιας ρίζας που την ξεχέρσωσε η αγροτική αξίνα,

του θαλασσόξυλου που το λείανε το κύμα...

Μα προπάντων διηγούνται τον κόπο δυο χεριών,

τη δημιουργική φαντασία και την υπομονή μιας ευαίσθητης ψυχής...

Αυτά, κι άλλα πολλά, έργα του γιου μου, Παναγιώτη!