Και πάλι προς Ανατολάς (2)

 Κυριακή 17 Αυγούστου

Εγερτήριο άνετο και επιλογή στο πρωινό. Όποιοι θέλουν το παίρνουν στο ξενοδοχείο και όσοι θέλουν το ζητούν σε πακέτο για να το πάρουν μαζί τους.

Αναχωρούμε στις 8.30 για την ασιατική πλευρά του Βοσπόρου για το προάστιο PasaBacche. Θα λειτουργηθούμε στην ρωμέικη εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, όπως και πέρυσι, την οποία φροντίζει ο μοναδικός Ρωμιός της περιοχής, Αθανάσιος Αγγελίδης, με τη σύζυγό του Μάρθα (πρωτεξάδελφος του αρχηγού μας Κώστα).

 Κατηφορίζουμε προς Besiktas. Περνάμε μπροστά από το γήπεδο της ομώνυμης ομάδας και πίσω από τα περίφημα ανάκτορα του Dolma Bacche. Θα περάσουμε από τη δεύτερη γέφυρα του Βοσπόρου. Οι δρόμοι είναι άδειοι. Δεν έχει καθόλου κίνηση την Κυριακή το πρωί. Απολαμβάνουμε τη θέα της Πόλης καθώς τρέχουμε με άνεση. Μπαίνουμε στη γέφυρα Fatih Sultan Mehmet. Όλοι τεντώνουμε τα μάτια του σώματος και της ψυχής μας για να ρουφήξουμε το υπερθέαμα του Βοσπόρου. "Δεν υπάρχει" αυτή η ομορφιά και δεν χορταίνεται!!! Δεξιά μας στην ευρωπαϊκή ακτή το Rumeli Hisari, το κάστρο που έκτισε ο Πορθητής μέσα σε ένα μήνα για να αποκλείσει κάθε δυνατότητα βοήθειας στην πολιορκούμενη Πόλη από τη Μαύρη Θάλασσα και απέναντι στην ασιατική ακτή το Anadolu Hisar που είχε χτίσει ο πατέρας του.

Rumeli Hisari και γέφυρα του Fatih Sultan

Anadolu Hisari

Σ΄ όλη τη διαδρομή βλέπουμε περιποιημένα πάρκα και παρτέρια και τα παραθαλάσσια Yalia από την πίσω μεριά. Φθάνουμε στο Pasa Bachce. Το λεωφορείο μας αφήνει στην πλατειούλα του και ανηφορίζουμε προς την ρωμέικη εκκλησία. Το Αγίασμα της Αγίας Κυριακής μια μικρή υπόμνηση του χριστιανικού στοιχείου!

Στην είσοδό του ναού μας περιμένει ο κ.Θανάσης Αγγελίδης. Η συγκίνησή του δεν περιγράφεται. Ο αγαπημένος του ναός θα γεμίσει επιτέλους πιστούς, όπως τον παλιό καλό καιρό που στην Πόλη και στα περίχωρά της άνθιζε το ελληνικό στοιχείο. Η λειτουργία είναι πολύ συγκινητική. Ο ιερέας που εξυπηρετεί αυτόν και άλλους τρεις ναούς, ο π.Ιωάννης, θα μας πει μετά πόσο ιδιαίτερη ήταν και γι' αυτόν η σημερινή Θ. Λειτουργία. Στο αναλόγιο ο Παντελής, ο Σωτήρης, ο Γιώργος (Παπαγεωργίου) και η Βιργινία ψάλλουν με την καρδιά τους. Κυριακάτικος όρθρος και Θ.Λειτουργία αλησμόνητα!

Μετά την απόλυση στο όμορφο προαύλιο του ναού μάς περιμένουν τραπέζια στρωμένα με άσπρα τραπεζομάντηλα. Καθόμαστε όλοι και κερνιόμαστε τα κουλουράκια του κ.Θανάση, γλυκά και αλμυρά, από το Νηχώρι. 

Ο π. Ιωάννης συγκινημένος μας ευχαριστεί για την σημερινή Θεία Λειτουργία.

Λουλούδια και ζωάκια, όλα στη φροντίδα του κ.Θανάση, φτιάχνουν μια παραδεισένια γωνιά, που λίγοι υποψιάζονται ότι υπάρχει σ' αυτήν τη γειτονιά.

Δεν θέλουμε να φύγουμε, αλλά έχουμε μπροστά μας δρόμο μακρύ. Βγαίνουμε μια αναμνηστική φωτογραφία στην είσοδο του ναού, αποχαιρετάμε τους οικοδεσπότες μας και κατηφορίζουμε προς το λεωφορείο. Διασχίζουμε το όμορφο Beykoz. Η κίνηση αισθητά αυξημένη. Οικογένειες χαίρονται τα πάρκα και  ετοιμάζουν το pic-nic τους. Λίγο πιο πάνω στρίβουμε ανατολικά και παίρνουμε τον δρόμο προς Νικομήδεια. Τελικός σημερινός προορισμός μας, η Άγκυρα.

Και η ασιατική πλευρά της Πόλης είναι πολύ προσεγμένη. Λεωφόροι που διασταυρώνονται με ανισόπεδους κόμβους, εντυπωσιακά σχέδια στα πρανή τους, γιγάντια κτίρια που στεγάζουν τράπεζες, ασφαλιστικές, κάθε είδους εταιρίες εγχώριες και ξένες, πανεπιστήμια. Η κατοίκηση είναι αδιάκοπη μέχρι να βγούμε στον βαθύ κόλπο της Νικομήδειας, τον οποίο βλέπουμε δεξιά μας.... Θυμόμαστε τον φοβερό σεισμό του 1999 με τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και την αρχή της διπλωματίας των σεισμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.  Η γέφυρα OsmanGazi που ένωσε τις δύο πλευρές του κόλπου διευκόλυνε απίστευτα την συγκοινωνία. Περνάμε τη λίμνη Sapanca. Καθώς πλησιάζουμε τον Σαγγάριο ποταμό, ο συνταξιδιώτης μας Γεώργιος Κουκούτσης κάνει μια πολύ κατατοπιστική εισήγηση για την ελληνική παρουσία στη Μικρά Ασία από τα πρώτα χρόνια της αποίκησής της μέχρι τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του '22, την κατάρρευση του μετώπου EskiSehir-AfyonKarahisar, την καταστροφή που ακολούθησε και την ανταλλαγή των πληθυσμών που έβαλε την ταφόπλακα στο ρωμέικο στοιχείο της Μ.Ασίας. Ακούμε και την αφήγηση της ανταλλάξιμης κ.Καλλισθένης για τον ξεριζωμό τους από την πατρίδα και το μαρτυρικό ταξίδι από το Φερτέκι της Νίγδης ως την Τούμπα της Θεσσαλονίκης. Θυμόμαστε και την ιστορία του Κροίσου μια που διασχίζουμε την Φρυγία. Βρισκόμαστε πια στα υψώματα της Bolu. Είναι κατάφυτα με έλατα κι οξιές. Απέραντα δάση. Είμαστε ήδη σε υψόμετρο πάνω από 1000 μέτρα. Τρέχουμε σε πολύ σύγχρονο αυτοκινητόδρομο. Κάνουμε τις αναγκαίες στάσεις για τουαλέτα, ξεμούδιασμα και ανεφοδιασμό. Σε κάποιο σημείο, λόγω έργων, υπάρχει φρακάρισμα. Η μόνη ταλαιπωρία στο μακρότατο ταξίδι μας των τετρακοσίων πενήντα περίπου χιλιομέτρων. Μετά την Bolu η βλάστηση αραιώνει. Τρέχουμε σε οροπέδιο με σταροχώραφα και κατηφορίζουμε νότια προς την Άγκυρα. Εδώ ήταν η Γαλατία, γι΄αυτό ακούμε ένα απόσπασμα από την προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η Άγκυρα είναι η πρωτεύουσα του τουρκικού κράτους από το 1923, όταν ο Κεμάλ έκρινε πως έπρεπε να απομακρυνθεί από την Κωνσταντινούπολη που ήταν η φωλιά των παλαιοοθωμανών και της αυλής του Σουλτάνου οι οποίοι τον πολεμούσαν. Την προέκρινε γιατί βρίσκεται στο κέντρο της μικρασιατικής χερσονήσου και θα μπορούσε από εδώ να ελέγχει καλύτερα τις εσχατιές του κράτους του. Η Άγκυρα έχει ταυτιστεί με τον Κεμάλ. Το υψόμετρό της είναι 900μ., το κλίμα της ηπειρωτικό, καμιά σχέση με την ομορφιά της Πόλης!

Βλέπουμε από μακριά τα πολυόροφα κτίρια της πρωτεύουσας που έχει φτάσει τα 5.000.000 κατοίκους. Θα μας εκπλήξει -όσους την είχαμε επισκεφθεί παλαιότερα- η τεράστια ανάπτυξή της. Εξαπλώνεται με άνεση και πρόβλεψη για φαρδιές λεωφόρους, πάρκα κτλ.. 

Μέχρι το ξενοδοχείο μας κάνουμε έναν γύρο της Πόλης. Μας εντυπωσιάζουν τα πάρκα της. Βλέπουμε από μακριά το ύψωμα με το Μαυσωλείο του Κεμάλ. Αρνούμαστε να επισκεφθούμε το ταφικό μνημείο του σφαγέα των Ελλήνων.

 Θα δούμε ωστόσο από κοντά  το "Παλάτι του Σουλτάνου Ερντογάν". Το μέγεθος και η πολυτέλειά του ξεπερνούν ό,τι έχουμε ως τώρα δει σε ανάκτορα. Και μόνο η εξωτερική του όψη είναι αρκετή να μας αφήσει έκπληκτους.

Για να χτιστεί το λευκό σαράι, έπρεπε να ξεπεραστεί ένας σκόπελος από την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ. Ο ιδρυτής της τουρκικής δημοκρατίας, είχε φτιάξει σε αυτή την έκταση ένα άλσος που μέχρι το 2014, ήταν μνημείο πρώτου βαθμού προστασίας στην Τουρκία. Ο Ερντογάν αγνόησε τις δικαστικές αποφάσεις και τα έργα ξεκίνησαν. Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ερντογάν, το έργο στοίχισε 536 εκατομμύρια ευρώ. Ο επικεφαλής του επιμελητηρίου αρχιτεκτόνων στην Άγκυρα όμως, ανέφερε ότι το τελικό κόστος άγγιζε τελικά τα 3 δισεκατομμύρια. Μόνο για τα μεταξωτά χαλιά έχουν δαπανηθεί πάνω από 8 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το κάθε ποτήρι κοστίζει 265 ευρώ. Από εκεί και πέρα το Λευκό Παλάτι έχει σάουνες, πισίνες και λίμνες, ειδικό εργαστήριο για ανίχνευση χημικών απειλών, μόνωση ενάντια σε κατασκοπευτικούς κοριούς, καταφύγιο επιβίωσης σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου και φυσικά κήπους με σπάνια λουλούδια. Ο κάθε χώρος είναι επιβλητικός. Οι τραπεζαρίες με τα πανάκριβα σερβίτσια και θέα στους κήπους, τα σαλόνια με τα χρυσά έπιπλα, τα γραφεία και οι χώροι συσκέψεων που βλέπουν την έκταση με τις τεχνητές λίμνες και τα σιντριβάνια. Οι υπάλληλοι του Μεγάρου έχουν τα δικά τους διαμερίσματα και ζουν μέσα στο χώρο του Παλατιού. Έχουν σχολεία για τα παιδιά τους. Υπάρχει επίσης εντός του χώρου πολύ μεγάλο τζαμί. Είναι 30 φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο, 4 από το παλάτι του Μπάκιγχαμ και 12 από το Κρεμλίνο, παραμένει από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας το μεγαλύτερο παλάτι που χτίστηκε στον κόσμο τα τελευταία 100 χρόνια. Ακόμη και η περίφραξή του είναι φαραωνική! Η ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο!!! Αλλά με κοσμική ματιά, η μαρτυρία της απόλυτης ισχύος του Ερντογάν και της Τουρκίας.  Άραγε πώς να αισθάνεται ένας Έλληνας Πρωθυπουργός αν πρέπει να υποδεχτεί τον Ερντογάν στου Μαξίμου; (ρητορικό το ερώτημα)

Το ξενοδοχείο μας New Park hotel στο κέντρο της πόλης απέναντι από το Πάρκο της Ανεξαρτησίας. Πολύ καλό. Τακτοποιούμαστε και κατεβαίνουμε στο Restaurant για το βραδινό μας. Κάποιοι βολτάρουν μέχρι την κοντινή Πλατεία με τα πολυκαταστήματα και τις αλυσίδες fastfood κτλ.. Η ξεκούραση για τους περισσότερους είναι επείγουσα ανάγκη. Καλό ξημέρωμα!

(Συνεχίζεται)