Αναγνώστες

Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Αφοσίωση

"Γύρισες, μάνα μου; Άργησες.
Σφίξε με στην αγκάλη σου!"

Αντίστροφα η σχέση η μητρική
βιώνεται από τη μάνα που ήταν δυνατή,
μα τώρα παραπαίει.
Μες στο γερό της κόρης σφιχταγκάλιασμα
η γραία βρέφος ξαναγίνεται
κι αποζητά ασφάλεια και φροντίδα!!...
Τα γηρατειά κι οι ασθένειες την λύγισαν.
Σαν το σκιαγμένο σπουργιτάκι
αφήνεται στης κόρης τις φροντίδες
που γίνεται γι' αυτήν η μάνα πια,
....ως νά 'ρθει η στερνή στιγμή
του τελευταίου αποχαιρετισμού η ώρα!!!

Και καταθέτω εδώ τον σεβασμό
και την εκτίμηση την άπειρη
σε μια θυγατρική και υιική αφοσίωση απαράμιλλη,
που θε να γίνει μέτρο σύγκρισης
και οδηγός για μας τους επιλοίπους....




1 σχόλιο:

Lamprini T. είπε...

πολύ ωραίο...
καλόν μήνα, Σταυρούλα..με υγεία, κι αφοσίωση!