Μεγάλη Τρίτη εσπέρας

"Ότε η αμαρτωλός προσέφερεν το μύρον, 

τότε ο μαθητής συνεφώνει τοις παρανόμοις. 

Η μεν έχαιρε κενούσα το πολύτιμον, 

ο δε έσπευδε πωλήσαι τον ατίμητον. 

Αύτη τον Δεσπότην επεγίνωσκεν, 

ούτος του Δεσπότου εχωρίζετο. 

Αύτη ηλευθερούτο και 

ο Ιούδας δούλος εγεγόνει του εχθρού. 

Δεινόν η ραθυμία! μεγάλη η μετάνοια! 

ην μοι δώρησαι, Σωτήρ, 

ο παθών υπέρ ημών και σώσον ημάς".

Την ώρα που η αμαρτωλή γυναίκα 

πρόσφερε το μύρο στον Κύριο,

ο μαθητής ερχόταν σε συμφωνία με τους παρανόμους. 

Εκείνη χαιρόταν καθώς έχυνε στα πόδια Του το πολύτιμο,

ενώ εκείνος βιαζόταν να πουλήσει τον Ανεκτίμητο.

Αυτή γνώριζε τη θεότητα του Δεσπότου Χριστού

κι εκείνος χωριζόταν από τον Κύριό του.

Αυτή κέρδιζε την ελευθερία της

και ο Ιούδας γινόταν δούλος για πάντα του εχθρού.

Πόσο φοβερή είναι η ραθυμία της ψυχής!

Πόσο μεγάλη είναι η μετάνοια!

Αυτήν τη μετάνοια χάρισέ μου, Σωτήρα μου,

εσύ που έπαθες για μας και σώσε μας!