Συμεών

Λίγο πριν αποχαιρετήσει αυτόν τον μάταιο κόσμο η άρρωστη μανούλα του ψιθύρισε στον Συμεών, το δεκάχρονο αγόρι της: "Μην ξεχνάς κάθε πρωί να λες στο Χριστό "Κύριε, έλα σήμερα κοντά μου".
Ο Συμεών έκλεισε τα μάτια της μητέρας του κι άρχισε να παλεύει με σκληρή ορφάνια κι ακόμη σκληρότερη φτώχια. Όμως κάθε πρωί τηρούσε την τελευταία της επιθυμία. έκανε το σταυρό του κι έλεγε με μια παράξενη σταθερότητα: ¨Κύριε, έλα σήμερα κοντά μου".
Πέρασαν πολλά δύσκολα χρόνια. Η κάθε μέρα του Συμεών ήταν κόπος και πόνος, αλλά δεν υπήρχε μέρα που να μην καλέσει κοντά του τον Κύριο. Σιγά-σιγά πρόσθεσε στο καθημερινό του πρόγραμμα και μια άλλη σταθερή στιγμή. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί έλεγε: "Κύριε, σ' ευχαριστώ που ήσουν μαζί μου. Σε είδα εκείνη τη στιγμή που μου χαμογέλασε ο γείτονας, ή τότε που με φύλαξες από ένα αυτοκίνητο ή τότε που με κάλεσε ο ιερέας στο συσσίτιο ή στη δυνατή βροχή που μου άνοιξες μια πόρτα". Κάθε μέρα ο Συμεών αναγνώριζε την παρουσία του Κυρίου, την αγάπη Του γι' αυτόν.
Ο Συμεών δεν έκανε δική του οικογένεια. Έζησε μόνος και τώρα βρίσκεται στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Υποφέρει από ανίατη ασθένεια, αλλά είναι χαρούμενος. Κάθε πρωί προσκαλεί κοντά του τον Χριστό και κάθε βράδυ Τον ευχαριστεί γιατί τον επισκέφθηκε. Δεν αισθάνεται μόνος. Μπορεί να περνούν ώρες και μέρες γεμάτες πόνο, μπορεί να μη δέχεται ούτε μία ανθρώπινη επίσκεψη, αλλά αυτός χαμογελά και το πρόσωπό του λάμπει. Δίπλα του είναι πάντοτε ο Κύριος.
Απόψε ο Συμεών σιγοσβήνει. Η ψυχή του ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το κουρασμένο του κορμί. Απόψε ο Συμεών είναι ευτυχισμένος. Ο Χριστός του μίλησε. Του είπε τρυφερά: "Συμεών, για πολλά χρόνια με παρακαλούσες να 'ρθω κοντά σου κι ερχόμουν. Τώρα σε παρακαλώ εγώ να 'ρθεις κοντά μου. Σε προσκαλώ στο φωτεινό μου σπίτι".
Κι ο Συμεών πέταξε κοντά στον αγαπημένο σύντροφό του...

Πατήρ Θεόφιλος

Ο π. Θεόφιλος με το σταυρό στο χέρι

Μια εξαιρετικά ευλογημένη ευκαιρία μέσα στη δεκαήμερη προσκυνηματική μας εκδρομή στη Ρουμανία ήταν η γνωριμία μας με τον πατέρα Θεόφιλο, τον τυφλό υπερήλικο μοναχό και ιερέα της πανέμορφης Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου έξω από το χωριό Σίμπαντα Ντε Σους στα Μεσημβρινά Καρπάθια. Σταμάτησε για λίγο την εξομολόγηση στην οποία επί ώρες καθημερινά είναι αφιερωμένος για να μας ευλογήσει και να μας πει δυο ωφέλιμα λόγια. Παραθέτω λίγα από όσα κατέγραψα:
"Όταν θέλεις να βρεις έναν ευτυχισμένο άνθρωπο να τον ψάξεις μέσα σε μοναστήρι. Για να φθάσει κάποιος στην ευτυχία πρέπει να πιστεύει πάρα πολύ στον Θεό: Θεόπιστος. Αυτός που πιστεύει πολύ στον Θεό ακολουθεί τις ενοτλές του και γίνεται Θεόδουλος. Αυτός συναντάει και γνωρίζει τον Θεό, δηλαδή γίνεται Θεόγνωστος. Αν γνωρίσει τον Θεό δεν μπορεί παρά να τον αγαπήσει υπερβολικά και να γίνει Θεόφιλος, όπως ονομάζομαι εγώ. Η αγάπη στον Θεό είναι η απόλυτη ευτυχία. Όποιος αγαπάει τον Θεό είναι ευτυχισμένος και ελεύθερος.
Ο Χριστός μας είπε: "Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και βαρυφορτωμένοι κι εγώ θα σας αναπαύσω". Ο Χριστός μας κάνει δυο ερωτήσεις: "Πιστεύεις στον Υιό του Θεού;" και "Με αγαπάς;". Ο καθένας μας πρέπει να απαντήσει σ' αυτές τις δυο ερωτήσεις όχι μόνο με τα λόγια, αλλά κυρίως με τη ζωή του.
Πριν να συναντήω το Χριστό αντίκρισα και αναγνώρισα τη μιζέρια που είχα μέσα μου.Όταν έμαθα να λέω τη νοερά προσευχή γνώρισα καλύτερα τι υπάρχει μέσα μου. Φωτίστηκε η ψυχή μου και μπόρεσα να δω καθαρά πού βρίσκομαι, όχι πού νόμιζα ότι βρίσκομαι. Είδα καθαρά τις πράξεις μου, την πορεία μου. Δεν έχουν τόση αξία τα μάτια του σώματος, όση έχουν τα μάτια της ψυχής. Αυτά πρέπει να φωτιστούν κι ας είναι τα άλλα κλειστά...".
Βιωματική θεολογία και διδασκαλία που τη ρουφήξαμε όπως η ξερή γη την ευλογία της βροχής. Μακάρι να γευθούμε κι εμείς λίγη από την ευτυχία του π.Θεόφιλου και να δούμε κάτι λίγο απ' αυτά που βλέπει και χαίρεται η φωτισμένη του ψυχή.

Μια άποψη του Καθολικού της Μονής με τον όμορφο κήπο

Παντού καλόγουστες λουλουδοστόλιστες γωνιές

Σταυρός η ωραιότης της εκκλησίας

χαρακτηριστικός ρουμάνικος σταυρός


Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα
Σταυρός πιστών το στήριγμα
Σταυρός αγγέλων η δόξα και
των δαιμόνων το τραύμα

Τσαουσέσκου τα παλάτια

Παραθέτω δυο φωτογραφίες για να δώσω μια εικόνα του τεράστιου κτιρίου που ετοίμασε για τον εαυτό του ο Τσαουσέσκου. Δεν πρόλαβε να εγκατασταθεί. Τον πρόλαβε ο θάνατος κι επιβεβαιώθηκε εκείνη η παραβολή του Κυρίου "Αφρον, άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, ά δε ητοίμασας τίνι έσται;"

Μια μικρή ιδέα του τεράστιου κτιρίου

Αλαζονεία

Βρεθήκαμε πριν δεκαπέντε περίπου ημέρες στη Ρουμανία, σε προσκυνηματική εκδρομή στα Μοναστήρια της Μπουκοβίνα και της Μολδαβίας. Θα δοθεί ευκαιρία να γράψουμε και γι' αυτά. Σήμερα θέλω να γράψω δυο λόγια για την αλαζονεία του Τσαουσέσκου, αλλά κυρίως για την απάντηση του Θεού σ' αυτήν. Πιο πολύ για να εφαρμόσουμε το δίδαγμα στη δική μας ζωή που κατά μία κλίμακα έχει πολλά στοιχεία αλαζονείας.

Ο Τσαουσέσκου αφού ισοπέδωσε μια τεράστια περιοχή στο κέντρο του Βουκουρεστίου γκρεμίζοντας ωραιότατα νεοκλασικά κτίρια, αλλά και εκκλησιές και μοναστήρια έχτισε για τον εαυτό του ένα κυριολεκτικά "απέραντο" παλάτι. Κτίσμα τριακοσίων εξήντα πέντε στρεμμάτων!!! Ήθελε να ξεπεράσει τα παλάτια της Κίνας και της Ρωσίας. Έχτισε επίσης άλλο ένα λίγο μικρότερο για τη γυναίκα του ακριβώς απέναντι και λίγο πιο κάτω άλλα τρία τεράστια για τα τρία παιδιά του.

Όταν τέλειωσε το δικό του παλάτι, πριν το επιπλώσει και βέβαια πριν εγκατασταθεί και το "χαρεί", ξέσπασε η Επανάσταση του Δεκεμβρίου 1989. Οι ταλαιπωρημένοι και στερημένοι Ρουμάνοι βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωναν την αντίθεσή τους στ τυραννικό καθεστώς γονατιστοί, απαγγέλλοντας το "Πάτερ ημών". Ο τύραννος έδωσε εντολή να χτυπηθούν. Χίλιοι ογδόντα νεκροί-μάρτυρες σε ένα βράδυ. Ο ίδιος βγαίνει σε έναν εξώστη να μιλήσει και να κατευνάσει τα πλήθη τρέφοντας ακόμη την ψευδαίσθηση ότι έχει λαϊκό έρεισμα. Καταλαβαίνει όμως ότι το ποτάμι της λαϊκής οργής θα τον πνίξει και καλεί το ελικόπτερό του να τον παραλάβει και να τον πάει στο αεροδρόμιο. Σκοπεύει να διαφύγει με τη γυναίκα του στην Περσία όπου ήδη έχει στείλει τους θησαυρούς του -ό,τι έκλεψε δηλαδή επί χρόνια από τον ρουμανικό λαό. Ο πιλότος του ελικοπτέρου είναι με τους επαναστάτες, γι' αυτό τους παρατάει σ' ενα χωράφι. Βγαίνουν στο δρόμο και κάνουν ωτοστόπ. Τους παίρνει ένα αυτοκίνητο αλλά μένει από βενζίνη, γιατί σύμφωνα με τα κομμουνιστικά μέτρα του ίδιου του Τσαουσέσκου κάθε αυτοκίνητο μπορούσε να βάζει με το δελτίο ελάχιστη ποσότητα βενζίνης το μήνα. Πάλι στο δρόμο ο Νικολάε και η 'Ελενα. Αυτή τη φορά τους παραλαμβάνει περιπολικό που τους οδηγεί σε στρατόπεδο. Σε δυο-τρία εικοσιτετράωρα δικάζονται με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελούνται αμέσως για να περισταλεί η λαϊκή εξέγερση και να μην εξαπλωθεί η αναρχία και η βία.

Μετά το θάνατό του το τεράστιο κτίριο που προόριζε για τον εαυτό του προβληματίζει το διάδοχο καθεστώς. Δεν ξέρουν τι να το κάνουν, πώς να το χρησιμοποιήσουν. Είναι όχι απλά τεράστιο, είναι "άπειρο". Σήμερα σε μικρό του μέρος στεγάζεται το Κοινοβούλιο (Βουλή και Γερουσία) και στην αυλή του σχεδιάζεται να ανεγερθεί... ο μεγαλύτερος ναός του κόσμου που θα χωρά πολλές χιλιάδες πιστούς Χριστιανούς...

Ποια είναι τα σχέδια των ανθρώπων και ποια η απάντηση του Θεού;

Μήπως η ιστορία θυμίζει τον Πύργο της Βαβέλ, ή τον Τιτανικό, ή το Challenger ή τους Δίδυμους Πύργους; Ας προβληματιστεί ο καθένας κατά συνείδηση κι ας μη μείνουμε στην κρίση των άλλων. Μήπως κάθε φορά που αγωνιζόμαστε για κάτι που ξεπερνά τις ανάγκες μας ή αδικεί κάποιους άλλους, γινόμαστε αλαζόνες "έν τινι μέτρω";



Και μια φιλοσοφική-σκωπτική παραϋμνολογία σε ήχο Γ΄:

"Τσαουσέσκου τα παλάτια, της αλαζονείας η απόδειξις.

Τριακόσια πέντε και εξήκοντα στρέμματα δι' εαυτόν

πλείστα έτι της συζύγου και των τέκνων του.

Ο Θεός όμως υπερηφάνοις αντιτάσσεται,

εν μιά στιγμή απώλετο πλούτος άπας και ο βίος.

Πού ενδιαιτάται νυν ο δύστηνος, τίνος κατεξουσιάζει

και τι πλέον προσδοκά ο ματαιόδοξος".

Καλή χρονιά!

Εύχομαι ολόψυχα "καλή χρονιά" σ' όλους τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, ιδιαίτερα όμως της πρωτοβάθμιας όπου και ανήκω.
Καλή χρονιά σημαίνει: Υγεία σώματος για να μπορούμε να ανταποκριθούμε στον σωματικό κόπο που απαιτεί το λειτούργημά μας.
Υγεία πνεύματος και ψυχής, γιατί μεταγγίζουμε, εκτός από γνώσεις, πνεύμα και ψυχή στους μαθητές μας και ... "ουκ αν λάβοις, παρά του μη έχοντος".
Επιτυχία των εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών μας στόχων.
Καλή επικοινωνία με τους συναδέλφους, τους μαθητές μας, τους γονείς των μαθητών μας.
Ηρεμία οικογενειακή, κοινωνική, πολιτική
και ...ο Θεός βοηθός!

Για τους μαθητές θα ευχηθούμε την 11η του μηνός.