Αναγνώστες

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Σταυρός

 ΣΤΑΥΡΟΣ


Ακουμπισμένος πάντα στα βασιλικά

ευωδιαστός και αγιασμένος...

μα είναι ΣΤΑΥΡΟΣ!

Σταυρός θα πει πόνος ασύλληπτος!


Μαλαμοκαπνισμένος ή κι ολόχρυσος

άριστα καλλιτεχνημένος...

μα είναι ΣΤΑΥΡΟΣ!

Σταυρός θα πει αίμα και δάκρυ!


Αγαπημένος, λατρευτός,

χιλιοπροσκυνημένος...

μα είναι ΣΤΑΥΡΟΣ!

Σταυρός θα πει ταπείνωση ακροτάτη!


Μα του Χριστού μας ο ΣΤΑΥΡΟΣ

 μια αγκαλιά απέραντη,

χέρια ολάνοιχτα για να χωρέσει όλη η Πλάση,

ΣΤΑΥΡΟΣ πού 'γινε γέφυρα

τον άνθρωπο στα ουράνια ν' ανεβάσει! (Σ.Κ.)

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020

Οι μάσκες ως αφορμή και μέσον παιδαγωγίας

 Πολύς ο λόγος περί της αναγκαιότητας της χρήσης της μάσκας στις σχολικές αίθουσες. Πολλοί γονείς εξανίστανται και κατεβαίνουν σε πορείες. Άλλοι είναι επιφυλακτικοί ως προς το ρεαλιστικόν του εγχειρήματοςκ.τ.λ. Δεν θα μπω σε κανενός είδους αντιπαράθεση, ούτε καν στην ουσία του θέματος.

Απλά θα το δω ως εκπαιδευτικός (τέως, συγχωρέστε με, ο νους και η καρδιά μου δεν έχουν συνταξιοδοτηθεί) αλλά και μητέρα και γιαγιά, θα δω τι οφέλη μπορώ να αποκομίσω από αυτήν τη νέα πραγματικότητα.

Η μάσκα είναι μια πρακτική δυσκολία, ένα ξεβόλεμα για μεγάλους και μικρούς. Κάθε δυσκολία μας καλεί σε εγρήγορση, σε ενδυνάμωση, σε μια νίκη εναντίον της ραστώνης, του ωχαδελφισμού μας, της καλοπέρασής μας, του χαρίσματος στην αδυναμία μας. Τα παιδιά μας, τα περισσότερα, είναι καλομαθημένα, χωρίς ευκαιρίες σκληραγώγησης. Τους γίνονται πολλά χατίρια, τα βρίσκουν όλα έτοιμα. Έχουν γίνει απαιτητικά και ανυπόμονα. Να μια ευκαιρία για λίγη άσκηση, για λίγη, ελάχιστη σκληραγωγία. Απευθύνομαι σε όλους τους γονείς (και ιδιαίτερα σ' αυτούς τους Χριστιανούς γονείς που έχουν συνδυάσει την όλη στρατηγική κατά του ιού με μια τεράστια συνωμοσία εναντίον της ορθοδοξίας): Δεν θέλουμε τα παιδιά μας λίγο ψημένα; Δεν θέλουμε να μάθουν να αντέχουν στις δυσκολίες που θα φέρει η ζωή; Δεν τα θέλουμε αγωνιστές; Να μια ωραιότατη άσκηση υπομονής και εγκράτειας! 

Η χρήση της μάσκας στα σχολεία αποφασίσθηκε ως μέτρο πρόληψης και προστασίας όχι μόνο των παιδιών, αλλά και όλης της κοινωνίας, δηλαδή των ευπαθών ατόμων που συνοικούν με τα παιδιά, ιδίως των παππούδων και των γιαγιάδων. Ποιο παιδάκι, αν του εξηγηθεί από το γονιό και τον δάσκαλό του όμορφα και ήρεμα, πως φορώντας τη μάσκα με πειθαρχία και σύνεση προστατεύει την γιαγιά και τον παππού του, δεν θα αποδεχθεί με προθυμία αυτήν τη μικρή δυσκολία; Προτείνω στους γονείς να εφοδιάσουν το παιδάκι με μια φωτογραφία του αγαπημένου παππού και της γλυκιάς γιαγιάς, να την βλέπει και να ενθαρρύνεται στην προσπάθειά του. Άσκηση αγάπης λοιπόν η χρήση της μάσκας!

Η πολιτεία με συμβουλές και καθοδήγηση των επαϊόντων, δηλαδή των ειδικών λοιμωξιολόγων, πήρε και παίρνει κάποιες αποφάσεις. Δεν είναι εύκολο να παίρνεις αποφάσεις. Είναι μια τεράστια ευθύνη σε αντίθεση με την δική μας ανεμελιά που πληκτρολογούμε από τον καναπέ μας εκ του ασφαλούς ό,τι κατεβάσει η "κούτρα" μας. Η πολιτεία λοιπόν αποφασίζει και οι πολίτες οφείλουμε υπακοή στους νόμους και τα διοικητικά μέτρα εφόσον δεν καταλύεται το Σύνταγμα. Η χρήση της μάσκας μέσα στην τάξη από εκπαιδευτικούς και μαθητές είναι μια άριστη άσκηση υπακοής στους νόμους, αυτό που λέμε αγωγή του πολίτη. Θυμίζω πως ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο για να μην φανεί απειθής στους νόμους της πολιτείας και ο Απόστολος Παύλος μας καλεί: "Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. Ου γαρ εστίν εξουσία ει μη υπό Θεού. Αι δε εξουσίαι πάσαι υπό Θεού τεταγμέναι εισίν"(Προς Ρωμαίους)

Ασκητική λοιπόν και παιδαγωγία διά της μάσκας

Παρακαλώ πολύ τους γονείς να μην έρθουν σε αντιπαράθεση με τους εκπαιδευτικούς γι' αυτό το θέμα, ακόμα κι αν έχουν άλλη άποψη. Είναι ό,τι πιο καταστρεπτικό για τα παιδιά τους να τους προκαλέσουν εσωτερικό διχασμό. Το παιδί, ιδίως το μικρότερο, εμπιστεύεται τον δάσκαλο ή τη δασκάλα του και τον-την αγαπά. Κι αυτή η εμπιστοσύνη και αγάπη είναι στοιχείο αναγκαίο και για την ψυχική του ισορροπία και για την διαδικασία της μάθησης. Φανταστείτε σε τι ψυχική φόρτιση θα οδηγήσουμε το παιδί μας αν από το σπίτι το παροτρύνουμε να μην φοράει τη μάσκα, ενώ στο σχολείο θα υπάρχει η απαίτηση για το αντίθετο. Ας μην κάνουμε τα παιδιά μας θύματα της δικής μας μισαλλοδοξίας.

Παρακαλώ επίσης τους γονείς να επιδείξουν λίγη συμπάθεια προς τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι εκτός από όλες τις άλλες δυσκολίες του έργου τους θα έχουν φέτος αυτό το πρωτόγνωρο σκηνικό, κι αυτή την πρωτόγνωρη υποχρέωση. Να υποδεχθούν τα παιδιά βλέποντας μόνο τα ματάκια τους! Να επιτηρήσουν την δύσκολη εφαρμογή ενός πρωτόγνωρου μέτρου! Να περάσουν στα παιδιά, που έχουν δεχθεί καταιγισμό άγχους και φοβίας τους τελευταίους μήνες, μηνύματα ελπίδας, αισιοδοξίας, θάρρους και να προχωρήσουν και στην διδακτέα ύλη με όλες τις ελλείψεις της περυσινής κουτσουρεμένης χρονιάς. Σταθείτε δίπλα τους ως βοηθοί, όχι ως κριτές και εισαγγελείς.

Τέλος δεν μπορώ να μην κάνω αναφορά στα παιδάκια που λόγω παθήσεων -πολλάκις πολύ επώδυνων και θανατηφόρων- φορούν συνεχώς μάσκα. Αν το παιδάκι μας μάς παραπονεθεί πως δεν αντέχει την μάσκα γιατί ιδρώνει, γιατί, γιατί, γιατί... ας του δείξουμε μια φωτογραφία από μια παιδοογκολογική κλινική. Ας τη δούμε κι εμείς με ενσυναίσθηση κι ας δοξάσουμε τον Θεό που το παιδί μας πρέπει να φοράει μόνο προληπτικά τη μάσκα. Και ασκητική της ενσυναίσθησης και της δοξολογίας λοιπόν με αφορμή τη μάσκα...!

Καλή σχολική χρονιά!