Αϊ-Δημήτρης

Ο αγαπημένος Άγιος!
Τα νιάτα του, η ανδρεία και το θάρρος,
η απόλυτη μέχρι μαρτυρικού θανάτου αφοσίωση στον Κύριο,
η συνεχής παρουσία του στην πόλη μας,
η ακοίμητη προστασία,
η ολοφάνερη βοήθεια προς όλους τους Θεσσαλονικείς
τον έχουν βάλει στην πρώτη θέση της καρδιάς μας.

"Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ, πόλις Θεσσαλονίκη, 

ἀγάλλου καὶ χόρευε, πίστει λαμπροφοροῦσα, 

Δημήτριον τὸν πανένδοξον ἀθλητήν 

καὶ Μάρτυρα τῆς ἀληθείας, 

ἐν κόλποις κατέχουσα ὡς θησαυρόν, 

ἀπόλαβε τῶν θαυμάτων τὰς ἰάσεις καθορῶσα 

καὶ βλέπε καταράσσοντα τῶν βαρβάρων τὰ θράση 

καὶ εὐχαρίστως τῷ Σωτῆρι ἀνάκραξον· Κύριε δόξα σοι!"

Μιαν αγκαλιά χρυσάνθεμα προσφέρω σου, Άγιέ μου!

Της πόλης μου ακοίμητε προστάτη και φρουρέ

και της καρδιάς μου εκλεκτέ φίλε και αδερφέ!

Μιαν αγκαλιά χρυσάνθεμα προσφέρω σου, Άγιέ μου!

Στη μνήμη σου μ' ευλάβεια ήρθα να προσκυνήσω

για τις πολλές σου δωρεές θερμά να ευχαριστήσω. 

Μιαν αγκαλιά χρυσάνθεμα, δέξου τα, Άγιέ μου!

Λίγο πριν το φθινόπωρο μας αποχαιρετήσει

σε σένα άνθη ευωδιαστά πρόλαβε να χαρίσει!!!!(Σ.Κ.)

Κυριακή με τον ιό!!!

 Σάββατο βράδυ. Ξημερώνει η Κυριακή. Παραδοσιακά και ενσυνείδητα κάθε Κυριακή πρωί εκκλησιάζομαι με λαχτάρα. Ωστόσο τον τελευταίο καιρό επί τη προόψει του εκκλησιασμού με συνέχει ένας προβληματισμός που γίνεται σκανδαλισμός και στεναχώρια! Δυστυχώς σε πολλούς ναούς δεν φορούν οι πιστοί μάσκα, είτε από δική τους αμέλεια, αδιαφορία ή πεποίθηση, είτε κατόπιν προτροπής κάποιου ιερέως ή γέροντος ή πνευματικού, πάντως με την ανοχή ή και σύμφωνη γνώμη των εφημερίων του ναού.

Το επιχείρημα εναντίον της μάσκας είναι ότι βλασφημείται το Άγιο Πνεύμα γιατί ο ναός είναι αγιασμένος τόπος.

Θα καταθέσω μερικές σκέψεις: Μαζί με την αιμορρούσα γυναίκα που πλησίασε τον Χριστό και ακούμπησε το ιμάτιό του και θεραπεύθηκε, ένα πλήθος άλλων ανθρώπων κύκλωνε τον Κύριο, τον ακουμπούσε, άκουγε με λαχτάρα τον λόγο του κτλ. Πάρα πολλοί από αυτούς θα είχαν σωματικά και ψυχικά νοσήματα. Δεν θεραπεύθηκαν όλοι διά μιας και διά μαγείας επειδή ήταν δίπλα στον Κύριο, δίπλα στον Θεό. Το θαύμα, η υπέρβαση της φθοράς και των φυσικών νόμων μπορεί να γίνει από τον Θεό ανά πάσα στιγμή, αλλά γίνεται μόνο στις ελάχιστες εκείνες περιπτώσεις που η βαθιά πίστη του ανθρώπου συναντά τη θεϊκή βούληση και ευσπλαχνία που θέλει την σωτηρία του συγκεκριμένου ανθρώπου ίσως και μέσω της σωματικής θεραπείας. Η παρουσία του Κυρίου μας δεν κατήργησε αυτόματα την φθορά της ανθρώπινης φύσης. Και μέσα στους ναούς δεν αναιρούνται οι φυσικοί νόμοι και η φθορά. Ακόμα και τα Τίμια Δώρα αν δεν καταλυθούν υφίστανται τη φθορά των υλικών πραγμάτων.

Ο Κύριος ρητά απέρριψε την προτροπή του Σατανά να πέσει από το πτερύγιο του Ναού παραμένοντας άτρωτος, αν είναι Υιός του Θεού, λέγοντας "Ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν Σου". Δεν μας επιτρέπει ο Θεός να εκτεθούμε σε κίνδυνο λέγοντας "ο Θεός θα με σώσει", αγνοώντας τους φυσικούς νόμους και την λογική. Η βαρύτητα θα με σκοτώσει αν πέσω από ψηλά. Μπορεί ο Κύριος να με διασώσει αν η πτώση μου δεν οφείλεται σε δική μου προκλητική ενέργεια. Δεν είναι δυνατόν όμως να πηδώ από τον πέμπτο όροφο και να λέω, "Θεέ μου, σώσε με". Όταν τρέχω με διακόσια χιλιόμετρα την ώρα, δεν μπορώ να πω, "Θεέ μου, σώσε με". Αν όμως μια νταλίκα έρχεται επάνω μου ενώ εγώ οδηγώ με προσοχή, θα φωνάξω "Παναγία βόηθα" και ίσως η Παναγία να με προστατέψει. Αν είμαι καπνιστής αμετάπειστος δεν μπορώ να παρακαλάω τον Θεό να μη με βρει καρκίνος στον πνεύμονα. κτλ.. Αν δεν φορώ την μάσκα με συνέπεια και προσοχή, δεν μπορώ να ελπίζω στην εξ Ύψους βοήθεια. Και δυστυχώς θα πάρω στο λαιμό μου κι άλλους.

Υπάρχει ένας κανόνας απαράβατος στη σχέση μας με τον Θεό. Η συνέργεια! Ο Θεός κάνει αυτό που ξεπερνά τον άνθρωπο. Αυτό που μπορεί να το κάνει ο άνθρωπος δεν το κάνει ο Θεός. Ο μακαρίτης ο Παναγόπουλος, ο φωτισμένος ιεροκήρυκας, έφερε σε μια ομιλία του το εξής παράδειγμα: Στην Ανάσταση του Λαζάρου ο Κύριος φωνάζει στο νεκρό, "Λάζαρε, δεύρο έξω". Γίνεται το συγκλονιστικό, το μείζον, το ασύλληπτο από τον Θεό, η ανάσταση. Κι ύστερα λέει ο Χριστός στους παρισταμένους. Λύστε του τα χέρια. Αυτό το λίγο που μπορούσαν να κάνουν οι άνθρωποι τους βάζει να το κάνουν. Το ελάχιστο ζητάει από μας ο Θεός σε κάθε περίσταση. Αυτό το ελάχιστο δεν θα το κάνει ο Θεός. Αν για μια ασθένεια ή δυσκολία υπάρχει κάτι που μπορούμε εμείς να κάνουμε, ο Θεός περιμένει να το κάνουμε. Δεν θα το κάνει Εκείνος. Στον πονοκέφαλο μπορώ να πάρω ένα παυσίπονο. Αυτό θα κάνω. Αν είμαι σε μια ερημία και δεν υπάρχει τρόπος βοήθειας ίσως να επέμβει ο Θεός. Αν πάθω καρκίνο θα ακολουθήσω κάθε ενδεικνυόμενη θεραπεία κι αν όλα τα ανθρώπινα στηρίγματα τελειώσουν, ίσως τότε να με αναλάβει ο Θεός. Αλλά δεν μπορώ να πω απ' την αρχή, "εγώ έχω πίστη, ο Θεός θα με θεραπεύσει". Στην παρούσα περίσταση για να προστατευθώ από τον ιό, μπορω να βάλω μια μάσκα. Θα την βάλω, θα πάρω και όλα τα υπόλοιπα μέτρα κι ύστερα θα σταυρώσω τον εαυτό μου και τότε θα μπορώ να πω, "Θεέ μου, βοήθησέ με, ας γίνει το θέλημά Σου".

Καλώ τους απείθαρχους "Χριστιανούς" να αναλογιστούν: Φορούν τα παιδάκια του νηπιαγωγείου μάσκες για να προστατευτούν κυρίως οι οικείοι τους. Και κάποιοι από αυτούς τους οικείους σαν να μην τρέχει τίποτα εκκλησιάζονται χωρίς μάσκα. Αν αυτό δεν είναι εγωσμός, τι είναι; Πού είναι η αγάπη, πού είναι η προσωπική ευθύνη;

Χιλιάδες επαγγελματίες στενάζουν οικονομικά, κλείνουν επιχειρήσεις, εργαζόμενοι μένουν χωρίς δουλειά, χωρίς μέλλον. Δεν τους νοιαζόμαστε εμείς οι Χριστιανοί που φερόμαστε σαν να μην υπάρχει ιός; "Ιερείς, μοναχοί, γεροντάδες που προτρέπετε τους πιστούς να μην φορούν μάσκα, ποιος θα ταΐσει όλους αυτούς τους ανθρώπους;"

Οι Χριστιανοί έπρεπε να είμαστε υπόδειγμα υπακοής και συμμόρφωσης. Μας το ζητάει ο Απόστολος Παύλος. "Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. Υπό Θεού γαρ εισί τεταγμέναι". Και δεν μιλάει για καμιά άγια εξουσία. Μιλάει για εξουσίες ειδωλολατρικές και αντίθεες. Εφόσον η εξουσία επιβάλλει έναν νόμο οφείλουμε να υπακούσουμε, εκτός αν αυτός ο νομός μας ζητά να αμαρτήσουμε. Δεν μπορώ, αδυνατώ να βρω ίχνος αμαρτίας στη μάσκα!!! Είναι άσκηση αγάπης και υπακοής.

Συγχωρέστε μου το ύφος. Με πόνο γράφω. Γιατί είναι πολύ κοντά ένα πολύ αυστηρότερο μέτρο, το κλείσιμο όλων των χώρων συνάθροισης, άρα και των ναών. Και τότε θα πούμε ότι το κράτος είναι εχθρικό, το κράτος πολεμάει την Εκκλησία. Όχι!! Εμείς εκθέτουμε την Εκκλησία! Εμείς θα ξανακλείσουμε τους ναούς!!! Ας αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του και όσοι έχουν θέσεις ηγεσίας, όπως οι επίσκοποι για όλη την επισκοπή τους και οι εφημέριοι των ναών για τις ενορίες τους, ας αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Και είναι μεγάλη η ευθύνη τους. Είναι ευθύνη για όλο το ποίμνιο που τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος!

Καλή Κυριακή!!!!

Λίγη ιστορία

 Ενδιαφέρον το σημερινό μάθημα ιστορίας που μας πρόσφερε η επίσκεψή μας στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στο χωριό Γέφυρα δίπλα στον ποταμό Αξιό, και πολύ επίκαιρο μια που είμαστε κοντά στην επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης μας από τον τουρκικό ζυγό. Μας ξεναγεί ο ευγενής οπλίτης Χ., μορφωμένο και συμπαθέστατο παλικάρι. Σταχυολογώ μερικά ελάχιστα σημεία της ξενάγησης. Τα περισσότερα μπορείτε να τα δείτε-ακούσετε αυτοπροσώπως. Ανοιχτό τα πρωινά, 9.00-14.00.

ΣΥΝ ΘΕΩ γράφει στην προμετωπίδα του κεντρικού κτιρίου. Κάποτε οι Έλληνες ζητούσαμε την βοήθεια του Θεού. Τον βάζαμε Μπροστάρη!!!

Το ιστορικό κτίριο, βίλα του Γιακό Μοδιάνο χτισμένη το 1906, φιλοξένησε το Επιτελείο του ελληνικού στρατού μετά την διέλευση του Αξιού ποταμού στις 24 Οκτωβρίου του 1912. Εδώ διεξήχθησαν οι διαπραγματεύσεις -αρκετά σκληρές- για την παράδοση της Θεσσαλονίκης μεταξύ του διοικητή της πόλης, Χασάν Ταχσίν Πασά και του διαδόχου αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου. Μετά από δύο αποχωρήσεις του Πασά από τις διαπραγματεύσεις η παράδοση υπογράφηκε στις 26 Οκτωβρίου. Οι Θεσσαλονικείς ευγνωμονούμε και τον Άγιό μας για την μεσιτεία του.

Αναπαράσταση των διαπραγματεύσεων σε μια από τις αίθουσες του Μουσείου

Το δωμάτιο όπου φιλοξενήθηκε ο Αρχιστράτηγος



Τραγικό πρόσωπο ο Ταχσίν Πασάς. Συνθηκολόγησε άνευ όρων και παρέδωσε την Θεσσαλονίκη και 25.000 αιχμαλώτους στον ελληνικό στρατό. Καταδικάστηκε από τους Οθωμανούς ερήμην εις θάνατον ως προδότης. Προστατευόμενος του Ε.Βενιζέλουκ Σχολής των Ιωαννίνων. Η ελληνική του παιδεία τον ώθησε να προκρίνει την παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες και όχι στους Βουλγάρους. Η γυναίκα του ήταν εξισλαμισμένη Ελληνίδα και ο γιος του γνωστός ζωγράφος, ο Κενάν Μεσαρέ.

Ο Κενάν Μεσαρέ

Υπήρξε υπασπιστής του πατέρα του. Ήταν παρών στις διαπραγματεύσεις παράδοσης της Θεσ/νίκης και συνέταξε το Πρωτόκολλο παράδοσης στα γαλλικά. Μιλούσε άπταιστα αλβανικά, τουρκικά, περσικά, αραβικά, γαλλικά και ελληνικά. Μετά τον πόλεμο παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη και πήρε ελληνική υπηκοότητα. Αργότερα μετοίκησε στα Γιάννενα. Αποτύπωσε στα έργα του τοπία της λίμνης Παμβώτιδας. Υπήρξε ο εικονογράφος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων, ενώ δούλεψε και στην χαρτογράφηση των νέων συνόρων της Ελλάδας.

Στις 18 Οκτωβρίου ο υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης, κυβερνήτης  τορπιλλοβόλου, με τη βοήθεια δύο Ελλήνων ψαράδων από την Κατερίνη που γνώριζαν καλά τον Θερμαϊκό εισέδυσε με μυστικότητα και μαεστρία στο ναρκοθετημένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης χωρίς να γίνει αντιληπτός και έβαλε από απόσταση 150 μ. δύο τορπίλλες κατά του τουρκικού θωρηκτού Φετίχ Μπουλέντ που βυθίστηκε παρασύροντας στον υγρό τάφο τον ιμάμη του πλοίου και τους ναύτες του. 

Το κατάρτι του Φετίχ Μπουλέντ έγινε ο ιστός της σημαίας του Λευκού Πύργου

Η ναυμαχία της Έλλης, η τεράστια νίκη του ελληνικού στόλου υπό τον Παύλο Κουντουριώτη εναντίον του Τουρκικού λίγο έξω από τα στενά του Ελλησπόντου. 

Ο Ελληνικός στόλος με ορμητήριο το λιμάνι του Μούδρου της Λήμνου -η οποία πρώτη ελευθερώθηκε από τους Τούρκους- απελευθέρωσε το Άγιον Όρος, τη Θάσο, τη Σαμοθράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, τον Άγιο Ευστράτιο, τη Μυτιλήνη, τη Χίο. Ο τουρκικός στόλος παρέμενε στα στενά χωρίς να επιχειρεί έξοδο στο Αιγαίο. Στις 3 Δεκεμβρίου του '12έγινε η μεγάλη ναυμαχία της Έλλης, η οποία έκρινε την κυριαρχία στο Αιγαίο με την συντριβή του τουρκικού στόλου και τον αποκλεισμό του θαλάσσιου δρόμου για τον τουρκικό στρατό προς ενίσχυση των μαχομένων  της Μακεδονίας και Θράκης.

Όπλα, χάρτες και απεικονίσεις μαχών, πορτρέτα των πρωταγωνιστών των Βαλκανικών πολέμων, στρατιωτικές φορεσιές Ελλήνων, Τούρκων, Σέρβων, Βουλγάρων, Μαυροβουνίων, περιγραφές των συγκρούσεων σε στεριά και θάλασσα και πολλά λαογραφικά στοιχεία, όπως η κουζίνα της εποχής με το τζάκι, το νεροχύτη, τα ράφια της, το δωμάτιο υπηρεσίας, η παγωνιέρα, δύο τουαλέτες με νιπτήρες πορσελάνης, έναν μεγάλο καθρέφτη γαλλικό στην είσοδο ο οποίος λένε πως ράγισε αιφνιδίως και άνευ προφανούς λόγου την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ και πολλά πολλά άλλα μπορεί κανείς να δει στην περιήγηση. 

Μια βουτιά στο παρελθόν, ένα βύθισμα στο χρόνο είναι όλο το σκηνικό. Γίνονται και προβολές για τα γκρουπ των επισκεπτών.

Μόλις μπαίνουμε στη βίλα Μοδιάνο, δηλαδή στο Μουσείο βρισκόμαστε σε μια εσωτερική αυλή η οποία δίνει φως σε όλα τα δωμάτια και κοσμείται μ' αυτό το μικρό σιντριβάνι.

Πληροφοριακά αναφέρω πως μια άλλη έπαυλη της οικογένειας Μοδιάνο στην παραλιακή λεωφόρο στεγάζει το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας.

Ο Σαούλ Μοδιάνο -πατέρας του Γιακό- ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων σε όλην Οθωμανική αυτοκρατορία.

 

 

Στον περίβολο του Μουσείου μια ενδιαφέρουσα πυργοειδής κατασκευή κεντρίζει το ενδιαφέρον μου.

 

Είναι ένας περιστερώνας για τα ταχυδρομικά περιστέρια του στρατού

Το εσωτερικό του περιστερώνα με τα πολλά σημεία κουρνιάσματος των περιστεριών

 

Περιστέρια: Οι προπάτορες των drones!!!!!!

(Διαβάστε το κείμενο, πολύ ενδιαφέρον)

Αρκετά έγραψα. Τα υπόλοιπα θα τα γνωρίσετε από κοντά με μια επίσκεψή σας!!!

Οι Χριστιανοί και η μάσκα

 Από τον π.Λουκά Τσιούτσικα, ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης και ιατρό έλαβα το παρακάτω εμπεριστατωμένο πόνημα. Ας το μελετήσουμε προσεχτικά οι πιστοί κι ας ξεφύγουμε από την δαιμονική διχόνοια, αλλά ας κάνουν τον κόπο και οι κληρικοί, που παροτρύνουν τους πιστούς στην μη χρήση της μάσκας εντός των ιερών ναών, να εντρυφήσουν και να δουν το θέμα πιο καθαρά και χωρίς φανατισμούς και υπερβολές.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Η ΜΑΣΚΑ 

Βρισκόμαστε στην εποχή του κορονοϊού (ή κοροναϊού), εποχή συγχύσεως φόβου και αγωνίας. Σχετικά νέος και εν πολλοίς άγνωστος ο ιός SARS-Cov-2 για τον οποίο οι γνώσεις μας αν και αυξάνουν και εξελίσσονται, στον τομέα της θεραπείας της νόσου που προκαλεί, της COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) και δη του Σοβαρού Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου (SARS), προς το παρόν τουλάχιστον, είναι πενιχρές και φαίνεται πως το καλύτερο που πρέπει να κάνει κάποιος για να προλάβει την ασθένεια είναι η αποφυγή της έκθεσης στον εν λόγω ιό.

Όμως ενώ κάπως έτσι φαίνεται να έχουν τα πράγματα ή τουλάχιστον κάπως έτσι μας παρουσιάζονται από τον ΠΟΥ, τις Κυβερνήσεις των κρατών και τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, κάποιοι εκδηλώνουν αντιδράσεις. Αντιδράσεις μέχρι και την αμφισβήτηση της υπάρξεως του ιού και της νόσου ιδιαίτερα δε εναντίον ενός των βασικών προληπτικών μέτρων, της μασκοφορίας.

Ειδικοί και άσχετοι, αρμόδιοι και αναρμόδιοι παρουσιάζονται με αντικρουόμενες απόψεις και οι μεν θεωρούν το φόρεμα της μάσκας απαραίτητο και επιβεβλημένο μέτρο, οι δε άχρηστο ή και επιζήμιο. Σε αυτή δε τη διαμάχη εντάσσουμε εαυτούς και εμείς οι χριστιανοί, οι άνθρωποι της Εκκλησίας, λαϊκοί, μοναχοί και κληρικοί και  διαφωνούμε μεταξύ μας ενώ θα έπρεπε, καθώς έχουμε με το ένα και το αυτό Πνεύμα ποτιστεί (Α΄ Κορ. 12,13) «τῷ αὐτῷ στοιχεῖν κανόνι, τὸ αὐτὸ φρονεῖν» (Φιλ. 3,16, βλ. και Ρωμ. 15,5, Β΄ Κορ. 13,11, Φιλ. 2,2). Και αυτό το φρόνημα και αυτός ο κανόνας αναδεικνύονται από τον λόγο του Θεού, καθώς αυτός, πάντα κατά την ταπεινή μας γνώμη, κάνει έμμεσες αλλά και άμεση αναφορά στο εν λόγω θέμα της μασκοφορίας. Και εξηγούμεθα.

1.   Έμμεσες αναφορές.

 α) Όσον αφορά την πνευματική ηγεσία·

«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε. αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες. ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες» (Ἑβρ. 13,17).

β) Όσον αφορά την πολιτική ηγεσία·

«Υπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν» (Τίτ. 3,1).

«Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ. αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν. ὥστε ὁ ἀντιτασσόμενος τῇ ἐξουσίᾳ τῇ τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθέστηκεν. οἱ δὲ ἀνθεστηκότες ἑαυτοῖς κρῖμα λήψονται…ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι οὐ μόνον διὰ τὴν ὀργήν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συνείδησιν. διὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τελεῖτε. λειτουργοὶ γὰρ Θεοῦ εἰσιν εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦντες (Ρωμ. 1-2, 5-6).

Σαφώς λοιπόν οι χριστιανοί, κατά τον Απ. Παύλο -ο οποίος, ας σημειωθεί ότι όταν έγραφε την προς Ρωμαίους και την προς Τίτον επιστολή (55-59 και 61-66 μ.Χ. αντίστοιχα) ήταν αυτοκράτορας ο γνωστός μας και πολύς Νέρων (54-68 μ.Χ.)- πρέπει να υποτάσσονται και στις πνευματικές και στις πολιτικές τους εξουσίες, μετά διακρίσεως βέβαια και με την προϋπόθεση ότι το επιτασσόμενο δεν έρχεται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού, δεν είναι εμφανώς αμαρτία, οπότε, στην περίπτωση αυτή, επιτρέπεται και επιβάλλεται να αντιτάσσουν το «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πραξ. 5,29).

Αλλά, εν προκειμένω, η για προφύλαξη χρήση της μάσκας μπορεί να θεωρηθεί αμαρτία; Είναι αμαρτία ότι ανέκαθεν την χρησιμοποιούν ιατροί χειρουργοί, οδοντίατροι και πολλοί άλλοι επαγγελματίες, για να προφυλάξουν ή και να προφυλαχθούν από δυνητικά βλαβερούς παράγοντες;

Η απάντηση είναι προφανής. Επομένως και στην περίπτωση αυτή της μασκοφορίας, εφ’ όσον τόσο η υπεύθυνη εκκλησιαστική όσο και η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία τη συνιστούν ή και την επιβάλλουν, η εφαρμογή των ανωτέρω λόγων του Απ. Παύλου είναι αυτονόητη, και για λόγους συνειδήσεως και πιστότητας στην εντολή του Θεού επιβεβλημένη.

2. Άμεση αναφορά.

Στο Λευϊτικό της Παλαιάς Διαθήκης, στα κεφ. 13 και 14 γίνεται εκτενής και λεπτομερής αναφορά στη λέπρα του ανθρώπου, τη διάγνωση, τη βιοτή κατά τη διάρκειά της, την κάθαρση και την ελευθεροκοινωνία των λεπρών.

Ας σημειωθεί ότι η αρρώστια αυτή είναι μεν λοιμώδης, κολλητική, αλλά μεταδίδεται σχετικά δύσκολα και γενικώς δε θεωρείται θανατηφόρος· δηλαδή είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνη από την COVID-19. Παρ’ όλα αυτά τα προς αποφυγή της μετάδοσής της μέτρα ήταν αυστηρά.

Μεταξύ άλλων στο 13,45-46 διαβάζουμε·

45 Καὶ ὁ λεπρὸς ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφή, τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔστω παραλελυμένα καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀκάλυπτος, καὶ περὶ τὸ στόμα αὐτοῦ περιβαλέσθω, καὶ ἀκάθαρτος κεκλήσεται· 46 πάσας τὰς ἡμέρας, ὅσας ἐὰν ᾖ ἐπ᾿ αὐτὸν ἡ ἁφή, ἀκάθαρτος ὢν ἀκάθαρτος ἔσται, κεχωρισμένος καθήσεται, ἔξω τῆς παρεμβολῆς αὐτοῦ ἔσται ἡ διατριβή.

Και σε μετάφραση ·

45 Ο λεπρός (εις τον οποίον υπάρχει η πληγή της λέπρας)  πρέπει να φοράει (λυμένα και)  σκισμένα ρούχα, να μην έχει κάλυμμα στο κεφάλι, να σκεπάζει το κάτω μέρος του προσώπου του και να φωνάζει «ακάθαρτος, ακάθαρτος!» 46 Όσον καιρό διαρκεί η αρρώστια του, θα θεωρείται ακάθαρτος και θα ζει μακριά από τους άλλους· η κατοικία του θα είναι έξω από το στρατόπεδο (καταυλισμόν των ανθρώπων)4.

Να που μεταξύ των άλλων, προς αποφυγή μεταδόσεως της νόσου, επιβάλλεται και η «μάσκα» διότι τι άλλο παρά μασκοφορία είναι η κάλυψη του κάτω μέρους του προσώπου; Και το σημαντικότερο, ότι την επιβάλλει ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος ομιλεί και νομοθετεί ως Άσαρκος Λόγος στην Παλαιά και ως Ένσαρκος Λόγος στην Καινή  Διαθήκη! Και όταν την επιβάλλει ο Χριστός για τη λέπρα ποιος χριστιανός μπορεί να έχει αντίρρηση για την εφαρμογή της σε μια σοβαρότερη κατάσταση όπως αυτή της COVID-19;

Τέλος, έστω, ας δούμε το θέμα και με την κοινή λογική.

Αν, ας υποτεθεί, δεν είναι τα πράγματα έτσι όπως μας τα παρουσιάζουν και «εις κενόν» βάζουμε τη μάσκα, τι έχουμε να χάσουμε στην περίπτωση αυτή και ποιος μπορεί να μας κατηγορήσει για αυτό; Αν όμως κάπως έτσι είναι, έστω και μερικώς αληθεύουν, και εμείς, με την πείσμονα άρνησή μας γινόμαστε αιτία να βλαφθεί η υγεία μας ή και το χειρότερο να αρρωστήσει ή και να πεθάνει κάποιος άλλος -που μπορεί να είναι και συγγενικό μας πρόσωπο- δε θα είμαστε, στην περίπτωση αυτή, υπόλογοι ενώπιον Θεού και ανθρώπων; Πώς θα μπορούμε να κοινωνούμε ή και να λειτουργούμε; Είναι συνετό να διακινδυνεύουμε τόσο σημαντικά πράγματα; Τι λόγο θα δώσουμε εν ημέρα Κρίσεως;

(π. Λουκάς Τσιούτσικας, ιεροκήρυκας Ι.Μ. Λαγκαδά, Λητής, Ρεντίνης, ιατρός)