"Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! τήν ἱεράν κεφαλήν καί ἀγγέλοις αἰδέσιμον ἀσελγές, ἀκόλαστον περιέφερε κόριον. Τήν ἐλέγξασαν γλῶσσαν παράνομον τῇ μοιχαλίδι μητρί προσέφερεν. Ὤ της ἀφάτου σου ἀνοχῆς, φιλάνθρωπε! δι' ἧς, Χριστέ, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν, ὡς μόνος εὔσπλαγχνος".

Πώς δεν έριξε φωτιά ο ουρανός να κάψει την ακόλαστη νεαρή που ξεδιάντροπα περιέφερε την σεπτή κεφαλή του Προδρόμου του Θεού!
Πώς ανέχθηκε ο Θεός να αποτμηθεί την κεφαλήν ο επίγειος άγγελός Του, η σφραγίς των προφητών!
Πώς προσφέρεται ως δώρο και εκπλήρωση όρκων η κεφαλή και η γλώσσα που εκήρυξε την Αλήθεια και το ερχόμενο Φως!
Σ' αυτή την άφατη ανοχή και ευσπλαγχνία αποθέτουμε κι εμείς οι ελεεινοί την ελπίδα της σωτηρίας μας.
Κι είμαστε ελεεινότεροι του Ηρώδου και της Σαλώμης και της Ηρωδιάδος γιατί σε μας έχει αποκαλυφθεί ο Θεός , έχει υποδειχθεί ξεκάθαρα κι ολοφώτεινα ο δρόμος της σωτηρίας μας...

Μυστική Παράκληση

 

«Δέσποινα, 

κανένα φόρεμα τή γύμνια μου 

δέ φθάνει νά σκεπάσει, 

... 

Πρόστρεξε, Μυροφόρα, 

μονάχα ἐσένα πίστεψα, 

καί λάτρεψα μονάχα ἐσένα, 

ἀπό τά πρωτινά γλυκοχαράματα 

κι᾿ ὥς τώρα στά αἱματοστάλαχτα 

μιᾶς ὠργισμένης δύσης. 

... 

Δέσποινα, στήριξέ με ἐσύ 

καί μή μ᾽ ἀφήσεις.......». Ἀμήν.

Απόσπασμα από το υπέροχο ποίημα του Κωστή Παλαμά "Μυστική Παράκληση", 

το οποίο χρησιμοποίησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης 

ως επίλογο στην ομιλία του στην Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά. 

Με αξίωσε ο Θεός να βρεθώ τρεις φορές στην Παναγία Σουμελά και μπορώ να φανταστώ το δέος και την ιεροπρεπή συγκίνηση των λειτουργών και όλων των συμμετεχόντων προσκυνητών.

*Αξιοσημείωτο: για τρίτη χρονιά δεν βρέχει την ημέρα της Παναγίας σ' έναν τόπο που η βροχή είναι καθημερινό φαινόμενο. Βρέχει 360 ημέρες το χρόνο, έτσι μας λένε οι ξεναγοί...

Βοήθειά μας η Παναγία μας Μητέρα!

 

"Τίνα τὰ φοβερὰ ᾄσματα, 

ἃ προσῆξάν σοι τότε, Παρθένε, 

κύκλῳ τῆς σῆς κλίνης ἱστάμενοι, 

πάντες οἱ τοῦ Λόγου Ἀπόστολοι, 

καὶ θαμβητικῶς ἀναβοῶντες;

 Ἀπαίρει, τοῦ Βασιλέως τὸ παλάτιον, 

ὑψοῦται, ἡ κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματος. 

Πύλαι, ἐπάρθητε, 

ὅπως τοῦ Θεοῦ ἡ πύλη, 

ἐν πολλῇ εἰσέλθῃ χαρᾷ,

τῷ κόσμῳ ἀπαύστως αἰτουμένη τὸ μέγα ἔλεος".

 

 Χρόνια ευλογημένα σε όλες τις Μαρίες, Δέσποινες, Παναγιώτες 
και στους Παναγιώτηδες και Μάριους
που έχουν την τιμή να φέρουν το όνομα της Παναγίας μας.

Ουρανός πολύφωτος

Βροχή αστεριών πάνω από τα Μετέωρα (φωτογραφία από την ιστοσελίδα της NASA)
Ας το πούμε υμνολογικά:
"Οὐρανός πολύφωτος ἡ ἐκκλησία ἀνεδείχθη ἅπαντας φωταγωγοῦσα τούς πιστούς..."
και ψαλμικά:

"Κύριε, ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ· ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν...
 ὅτι σὺ φωτιεῖς λύχνον μου, Κύριε ὁ Θεός μου, φωτιεῖς τὸ σκότος μου..."

Τα πιο δύσκολα πράγματα...

Διάβασα κάπου -λυπάμαι, αλλά δεν σημείωσα πού- και το μεταφέρω:

Τα πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή:

 

Να υποφέρεις χωρίς παράπονο.

Να ξέρεις να σωπαίνεις.

Να μισείς την αμαρτία, μα ν' αγαπάς τον αμαρτωλό.

Να παραδεχθείς την ενοχή σου.

Να αγαπήσεις τον εχθρό σου.  

Να κόψεις μια συνήθεια.Να σκεφθείς λογικά.

Να ομολογήσεις την άγνοιά σου.

Να αναβάλεις μια τιμωρία.

Να γερνάς χαριτωμένα.

Να κάνεις υπομονή χωρίς να βιάζεσαι.

Να περιμένεις χωρίς ανυπομονησία.

Να είσαι αδιάφορος στο γελοίο.

Να αποφασίζεις χωρίς προκατάληψη.

Να αυτοσυγκεντρώνεσαι μέσα στο θόρυβο.

Να δέχεσαι το μίσος χωρίς πίκρα.

Να αδελφώνεσαι χωρίς να χάνεις την προσωπικότητά σου.

Να υπηρετείς χωρίς ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ και χωρίς ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ.

Μια μεγάλη αλήθεια

"-Τί συμβουλές ἀφήνετε σ᾿ ἐμᾶς τούς νεωτέρους, πάτερ Ἀρσένιε, πρίν ἀναχωρήσετε ἀπό τήν παροῦσα ζωή;

-Τί νά σοῦ εἰπῶ, ἀδελφέ μου. Ἔχω πικράν πεῖραν καί μεγάλες ἐμπειρίες ὅτι οἱ συμβουλές δέν πιάνουν. Λοιπόν, ὅταν σᾶς πιάνουν λογισμοί, δέν ἀκοῦτε καμμία συμβουλή. Μόνο νά παρακαλοῦμε ἡ Θεία Χάρις νά σᾶς βοηθῆ καί ἐσᾶς καί νά ἑτοιμάζη τό ταξίδι ὅλων μας γιά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Οἱ συμβουλές ὁμοιάζουν μέ τά ξερά χώματα, τά ὁποῖα δέν κολλοῦν στόν τοῖχο. Δέν ἠμπορῶ νά δώσω γενικές συμβουλές, διότι οἱ ἄνθρωποι διαφέρουν στά πνευματικά τους μέτρα. Ὁ Θεός θά σᾶς διδάξη καί θά σᾶς γυμνάση μέ τόν τρόπο πού Ἐκεῖνος ξέρει. Φυλάγομαι νά μή δίνω συμβουλές, διότι δέν πιάνουν. Αὐτό μ᾿ ἔχει διδάξει ἡ πεῖρα. 

Ὁ ἄνθρωπος ὁμοιάζει μέ τίς καιρικές συνθῆκες. Σήμερα εἶναι γαλήνη καί σέ λίγο ἔρχεται συννεφιά, θαρασσοταραχή, ἀστραπές καί βροντές. Ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος, μεταβάλλεται ξαφνικά. Ἀπό τήν χαρά μεταπίπτει στήν λύπη καί δέν θυμᾶται σήμερα τήν χαρά πού ἔζησε χθες".

Η Παναγιά, η Μάνα μας...

" Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν· Ὦ Μῆτερ τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε, τῶν δυσχερῶν καὶ δεινῶν με διάσωσον". 

Με πολλή ευλάβεια κι ελπίδα προστρέχουμε στην Παναγία, τη Μάνα μας. 
Από αυτήν ζητούμε βοήθεια και σωτηρία. Γιατί...

"Πρὸς τίνα καταφύγω ἄλλην Ἁγνὴ; ποῦ προσδράμω λοιπὸν καὶ σωθήσομαι; ποῦ πορευθῶ; ποίαν δὲ ἐφεύρω καταφυγήν; ποίαν θερμὴν ἀντίληψιν; ποῖον ἐν ταῖς θλίψεσι βοηθόν; Εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω, εἰς σὲ μόνην καυχῶμαι, καὶ ἐπὶ σὲ θαρρῶν κατέφυγον".

Κούφια και ψεύτικα τα λόγια των ανθρώπων. 

Είτε γιατί δεν θέλουν, είτε γιατί δεν μπορούν, όλο υπόσχονται, αλλά ποτέ ή σπανιότατα κι ελάχιστα πραγματοποιούν.

Η Μάνα μας όμως η Παναγιά και θέλει και μπορεί. Θέλει τη σωτηρία όλων μας κι αδιάκοπα μεσιτεύει για μας στον Παντοδύναμο Υιό και Θεό της, για τον καθένα μας, για την πνευματική μας τελείωση πρώτα, αλλά και για τις καθημερινές μας ανάγκες, για τον πόνο το σωματικό, για τη θλίψη μας, για τους πειρασμούς μας.

Γι' αυτό γεμίζουν οι εκκλησιές μέσα στη ζέστη του Δεκαπενταύγουστου, γι' αυτό λυγούν τα γόνατα ευχαριστιακά, γι' αυτό οι ψυχές αναψύχονται και παρηγορούνται μέσα στον καύσωνα των δοκιμασιών.

Δεν θα μας εξοντώσει κανείς, όσο προστρέχουμε ταπεινά στην Παναγιά μας...