Στον πόλεμο οι στρατοί αντιπαρατάσσονται με οπλισμό. Συνήθως δεν αρκεί ο ηρωισμός και η φυσική ρώμη των παλικαριών, αν και αυτά έχουν θεμελιώδη αξία. Τις μάχες και την έκβαση του πολέμου θα την κρίνουν τα όπλα. Όταν ανακαλύφθηκε η μπαρούτη και τα πυροβόλα όπλα, όλα τα προηγούμενα, ξίφη, τόξα-βέλη, ακόντια, αχρηστεύθηκαν. Κι όταν ανακαλύφθηκαν τα πυρηνικά όπλα, όχι απλά αχρηστεύθηκαν τα συμβατικά, αλλά αποσβολώθηκε έντρομη η ανθρωπότητα.
Λοιπόν ποιος θα ξεκινούσε πόλεμο δίχως ισχυρά όπλα;
Ήδη μπήκαμε στη δίνη ενός φοβερού πολέμου. Είναι πρωτοφανής, σκληρότατος κι απίστευτα απροσδόκητος. Ο αντίπαλος δεν φανερώνει το πρόσωπό του. Είναι απροσδιόριστος, άγνωστος, κρυμμένος πίσω από εταιρίες και λέσχες και οίκους και τραπεζικούς κολοσσούς. Μας πολεμά με τα πιο εξελιγμένα όπλα που δεν τα συλλαμβάνουν ραντάρ και δορυφόροι, που διαπερνούν τοίχους, τείχη, θάλασσες κι ωκεανούς που δεν απαιτούν εργοστάσια και ακριβές πρώτες ύλες για την κατασκευή τους.
Πρώτα μας έπληξε με την απληστία-φιλαργυρία και την ανηθικότητα, ύστερα μας αποκοίμισε με την κενοδοξία και την υπερηφάνεια. Τώρα μας χτυπά με την οργή, την κοσμική λύπη και την ακηδία και ολοφάνερα μας οδηγεί στον όλεθρο δεμένους με την απόλυτη απελπισία και απογοήτευση.
Αν μας έμεινε λίγη ακόμη αγωνιστικότητα και εγρήγορση, αν δεν νεκρωθήκαμε εντελώς, ας ακούσουμε τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Μας υποδεικνύει οπλοστάσιο κραταιότατο. δοκιμασμένο, ακατανίκητο. Υπάρχει εξειδικευμένο αντίπαλο όπλο για καθένα από τα όπλα που αναφέρθηκαν.
Την απληστία την πολεμά η εγκράτεια.
Τη φιλαργυρία η συμπάθεια προς τους πτωχούς.
Την ανηθικότητα ο θείος πόθος και η επιθυμία των μελλόντων αγαθών.
Την κενοδοξία η συνεχής προσευχή με συντριβή καρδιάς και η εργασία των αρετών.
Την υπερηφάνεια θα την χτυπήσουμε αν σταματήσουμε να κρίνουμε τους άλλους κι αν θεωρήσουμε τους εαυτούς μας κατώτερους από όλους.
Την οργή αν αγαπήσουμε τους άλλους
Την κοσμική λύπη αν βάλουμε μέσα μας την πνευματική χαρά.
Την ακηδία αν αποκτήσουμε υπομονή κι ευχαριστιακό φρόνημα.
Την απελπισία και απογοήτευση αν στηρίξουμε με πίστη τη ζωή μας στην Αγάπη και την Πρόνοια του Θεού.
Σίγουρα όλοι θα ευχόμασταν να μην αρχίσει ένας πόλεμος. Από την ώρα όμως που θ' αρχίσει πρέπει να βρούμε τρόπο να τον κερδίσουμε!
Λοιπόν ποιος θα ξεκινούσε πόλεμο δίχως ισχυρά όπλα;
Ήδη μπήκαμε στη δίνη ενός φοβερού πολέμου. Είναι πρωτοφανής, σκληρότατος κι απίστευτα απροσδόκητος. Ο αντίπαλος δεν φανερώνει το πρόσωπό του. Είναι απροσδιόριστος, άγνωστος, κρυμμένος πίσω από εταιρίες και λέσχες και οίκους και τραπεζικούς κολοσσούς. Μας πολεμά με τα πιο εξελιγμένα όπλα που δεν τα συλλαμβάνουν ραντάρ και δορυφόροι, που διαπερνούν τοίχους, τείχη, θάλασσες κι ωκεανούς που δεν απαιτούν εργοστάσια και ακριβές πρώτες ύλες για την κατασκευή τους.
Πρώτα μας έπληξε με την απληστία-φιλαργυρία και την ανηθικότητα, ύστερα μας αποκοίμισε με την κενοδοξία και την υπερηφάνεια. Τώρα μας χτυπά με την οργή, την κοσμική λύπη και την ακηδία και ολοφάνερα μας οδηγεί στον όλεθρο δεμένους με την απόλυτη απελπισία και απογοήτευση.
Αν μας έμεινε λίγη ακόμη αγωνιστικότητα και εγρήγορση, αν δεν νεκρωθήκαμε εντελώς, ας ακούσουμε τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Μας υποδεικνύει οπλοστάσιο κραταιότατο. δοκιμασμένο, ακατανίκητο. Υπάρχει εξειδικευμένο αντίπαλο όπλο για καθένα από τα όπλα που αναφέρθηκαν.
Την απληστία την πολεμά η εγκράτεια.
Τη φιλαργυρία η συμπάθεια προς τους πτωχούς.
Την ανηθικότητα ο θείος πόθος και η επιθυμία των μελλόντων αγαθών.
Την κενοδοξία η συνεχής προσευχή με συντριβή καρδιάς και η εργασία των αρετών.
Την υπερηφάνεια θα την χτυπήσουμε αν σταματήσουμε να κρίνουμε τους άλλους κι αν θεωρήσουμε τους εαυτούς μας κατώτερους από όλους.
Την οργή αν αγαπήσουμε τους άλλους
Την κοσμική λύπη αν βάλουμε μέσα μας την πνευματική χαρά.
Την ακηδία αν αποκτήσουμε υπομονή κι ευχαριστιακό φρόνημα.
Την απελπισία και απογοήτευση αν στηρίξουμε με πίστη τη ζωή μας στην Αγάπη και την Πρόνοια του Θεού.
Σίγουρα όλοι θα ευχόμασταν να μην αρχίσει ένας πόλεμος. Από την ώρα όμως που θ' αρχίσει πρέπει να βρούμε τρόπο να τον κερδίσουμε!