" Σοφίας ἔρωτι, τὸν νοῦν πτερώσασα, κόσμου εὐπάθειαν, εμφρόνως ἔλιπες, καὶ ἐνδιαίτημα τερπνὸν εγένου θείας ἀγάπης· σὺ γὰρ δι' ἀσκήσεως, καὶ ἠθῶν τελειότητος, νύμφη εχρημάτισας, τοῦ Σωτῆρος περίδοξος· ὦ πρέσβευε ὑπὲρ τῶν βοώντων, χαίροις Μακρίνα θεοφόρε".
Φρονοῦσ' ἀδελφὰ τοῖς ἀδελφοὶς Μακρίνα,
Τούτοις ἀδελφὰ συγκατοικεῖς καὶ πόλον.
Τῇ δ' ἐνάτῃ δεκάτῃ Μακρίναν νόες ἔνθεν ἄειραν.
Η Αγία Μακρίνα, που ο Θεός την είχε προικίσει με πολλά πνευματικά και σωματικά χαρίσματα, ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου Νύσσης. Ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου, από την ευσεβέστατη μητέρα της Εμμέλεια και την συνονόματη γιαγιά της. Όταν μεγάλωσε, αφοσιώθηκε στην αγαθοεργία και στην ανατροφή των αδελφών της. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πνευματική τους πορεία. Η Μακρίνα ήταν μνηστευμένη, αλλά ο μνηστήρας της πέθανε. Τότε, μαζί με τη μητέρα της, αποσύρθηκε σε γυναικεία μονή στον Πόντο, κοντά στον ποταμό Ίρη. Εκεί κοντά μόναζε και ο αδελφός της Μέγας Βασίλειος. Στη μονή πέρασε τη ζωή της με τη μελέτη των Γραφών, την προσευχή, και προπάντων με αγαθοεργίες. Διότι πάντα είχε στο μυαλό της το λόγο του Θεού, που προτρέπει στους ανθρώπους, «ἀγαθοεργείν, πλουτεὶν ἐν ἔργοις καλοίς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς, ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοὺς θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἶνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς». ( Α' προς Τιμόθεον, στ' 18,19). Δηλαδή, να αγαθοεργούν, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να δίνουν πρόθυμα και σε άλλους τα αγαθά τους, να είναι απλοί και καταδεκτικοί, και έτσι να αποταμιεύουν για τον εαυτό τους στέρεο θεμέλιο στο μέλλον, για να αποκτήσουν την αιώνια ζωή. Μ' αυτόν τον τρόπο και η Αγία Μακρίνα έζησε και τελείωσε τη ζωή της.
< Και μόνο εποχή θρησκευτικού παροξυσμού μπορούσε να φέρει σε φως τέτοια έργα δυσανάλογα με τις υλικές δυνάμεις των φτωχών χωριών ,αλλά και αταίριαστα μπορεί να πει κανείς στο περιβάλλον. Η παραφωνία κτυπητή. Ναοί μεγαλόπρεποι, τεράστιοι, επιβλητικοί δίπλα σε πλινθόκτιστα χαμόσπιτα.>
Γ. Πρ. Μαυροχαλυβίδης
Ο ναός χρειάστηκε τρία χρόνια προσωπικής εργασίας και είναι ολόκληρος κατασκευασμένος από γρανιτόλιθο και χωρίς κολλητικές ουσίες αφού οι πέτρες τοποθετήθηκαν με εξαιρετική μαεστρία η μία πάνω στην άλλη και οι ενώσεις καλύφθηκαν με ασβέστη.
Πολλά από τα στοιχεία του ναού, καταστράφηκαν ή αλλοιώθηκαν μετά τον ξεριζωμό όπου και χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους σαν αποθήκη και άλλες χρήσεις.
Σήμερα όμως έχουν γίνει έργα συντήρησης και το 2013 λειτούργησε ξανά. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πραγματοποιώντας την καθιερωμένη ετήσια επίσκεψη του στον άγιο τόπο της Καππαδοκίας, χοροστάτησε στον εσπερινό που πραγματοποιήθηκε στην αγία Μακρίνα και ακούστηκε το "Χριστός Ανέστη" για πρώτη φορά μετά από ενενήντα χρόνια. Ευχή μας να μπορέσουμε πολλές φορές ακόμα να ζήσουμε τη Θεία Λειτουργία στον ιερό αυτό τόπο και η αγία Μακρίνα να μας ευλογεί.
Ο τάφος της Οσίας