Αναγνώστες

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Εκδρομές ανοιξιάτικες

Τι ωραίο που είναι να είσαι δασκάλα!
Μόλις βρεις ευκαιρία και καλό καιρό, προγραμματίζεις μια εκδρομούλα και χαίρεσαι με τα παιδιά τις ομορφιές της άνοιξης.
Την περασμένη Πέμπτη -παρόλο που η πρόγνωση του καιρού δεν ήταν και η καλύτερη - ξεκινήσαμε για την Κοζάνη όπου επισκεφθήκαμε το Περίφημο Λαογραφικό Μουσείο. (Για την ακρίβεια είναι Φυσικής Ιστορίας, Ιστορικό και Λαογραφικό). Έχει πραγματικά άπειρα εκθέματα από πετρώματα και απολιθώματα, βαλσαμωμένα ζώα, τερατογενέσεις, μακέτες των παραδοσιακών αγροτικών εργασιών, εργαλεία της Νεολιθικής εποχής, παραδοσιακές φορεσιές, εσωτερικό αρχοντικών σπιτιών της Δυτικής Μακεδονίας του 19ου αιώνα, ξεπερασμένα επαγγέλματα, ιστορικά κειμήλια κυρίως των χρόνων της Τουρκοκρατίας, του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών Πολέμων κ.τ.λ.
Μετά περάσαμε την τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου και βγήκαμε στο Βελβεντό, ένα ζωντανό λαογραφικό μουσείο, με όμορφα σπιτάκια καλοδιατηρημένα, σοκάκια που κρατούν χρώμα παλιοκαιρίσιο, τον εξαιρετικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 1804, πρόσφατα αποκατεστημένο, όπου μας ξενάγησε ο σεβαστός π. Δημήτριος. Λίγο έξω από το χωριό είναι η περιοχή Μετόχι με ένα μετόχι μοναστηριακό, εξοχικό κέντρο και γήπεδα όπου πραγματικά ξέδωσαν οι μικροί μας φίλοι. Αν περπατούσαμε 2 χιλιόμετρα θα βγαίναμε στο Σκεπασμένο με τους καταρράκτες, αλλά δεν μας έπαιρνε ο χρόνος. Ο καιρός μας έκανε τη χάρη και διατηρήθηκε εξαιρετικός.
Χαρήκαμε χρώματα κι αρώματα, ιδίως το "ροδακινί" στον ανθισμένο κάμπο της Βέροιας με τις άπειρες ροδακινιές αλλά και τα πολύχρωμα χαλάκια με τις μαργαρίτες, κίτρινες, άσπρες, μωβ. Ευλογία θεού!
Τα παιδιά πέρασαν υπέροχα αλλά κι εμείς οι δάσκαλοι και συνιστούμε ανεπιφύλακτα ένα τέτοιο πλάνο εκδρομής και σε συναδέλφους και σε γονείς.

Το Σάββατο είχαμε κι άλλη μια εκδρομική ευκαιρία με τους γονείς των μαθητών μας, συναδέλφους και λίγα παιδιά -δυο πούλμαν περίπου εκατό άνθρωποι. Βρεθήκαμε στον Άγιο Διονύσιο του Ολύμπου όπου προσκυνήσαμε τον πράγματι μεγάλο Άγιο, επισκεφθήκαμε το Μουσείο της Μονής και "κεραστήκαμε" πνευματική τροφή από τον π.Μάξιμο.
Πέντε πράγματα να μην αφήσουμε ποτέ: Εξομολόγηση, θεία κοινωνία, προσευχή, μελέτη θείου λόγου και προσωπικό πνευματικό αγώνα. Από κει και πέρα ό,τι έρχεται στη ζωή μας θα είναι ευλογημένο από το θεό και μέρος του σχεδίου του για τη σωτηρία μας. Άρα δεν φοβόμαστε τίποτα.
Μετά τον Άγιο Διονύσιο υπέροχη βόλτα δίπλα στα κρυστάλλινα νερά του Ενιπέα στο Λιτόχωρο και νοστιμότατο γεύμα στο Βαρικό. Πηγαδάκια, κουβεντούλες, ανάσα για όλους.
Απόγευμα κι Εσπερινό στον Άγιο Αθανάσιο Κολυνδρού. Άλλο εξαιρετικό μοναστήρι με υπέροχη θέα προς το νότο. Χόρτασε το μάτι μας από το φρέσκο καταπράσινο χρώμα των χωραφιών κεντημένο με κίτρινες κι άσπρες μαργαρίτες. Τι ομορφιά Θεέ μου!
Επιστρέψαμε γεμάτοι εικόνες, γαλήνη κι ευφροσύνη από τη φυσική ομορφιά και τη χαρά της μεταξύ μας επικοινωνίας. Και σ' άλλα με υγεία!

1 σχόλιο:

Α. Παπαγιάννης είπε...

Βλέπω τα κατάφερες με τις φωτογραφίες. Η δοκιμή πάντα φέρνει αποτελέσματα.
Επίσης βλέπω ανακάλυψες και τον π. Αναστάσιο, αξιόλογο και σεβαστό φίλο από τις εν Ουαλία ημέρες μας...
Καλή συνέχεια!