Αν ξαναμεγάλωνα τα παιδιά μου...

Το βρήκα κάπου χωρίς υπογραφή και το μεταφέρω γιατί συμφωνώ απολύτως.
Εκ των υστέρων συνειδητοποιώ πώς δεν πρόσφερα στα παιδιά μου τον χρόνο, την προσοχή, την υποστήριξη, την κατανόηση που χρειαζόντουσαν.
Η δουλειά (εργασία) και οι ατελείωτες δουλειές του σπιτιού "έκλεψαν" από τα παιδιά μου πολύτιμο χρόνο και δυνάμεις μου.
Δυστυχώς τα χρόνια που είχα τα παιδιά μου μικρά και δεκτικά δεν ξαναγυρίζουν...
Μακάρι κάποιοι γονείς να παραδειγματιστούν από τα δικά μου λάθη.

Αν είχα την ευκαιρία να μεγαλώσω το παιδί μου από την αρχή…





Θα φρόντιζα να χτίσω πρώτα την αυτοεκτίμησή του και μετά θα φρόντιζα για το σπίτι.

Θα χρησιμοποιούσα τα δάχτυλά μου για να ζωγραφίζω κι όχι για να μαλώνω.

Θα το διόρθωνα λιγότερο και θα συνδεόμουν μαζί του περισσότερο.

Θα έπαιρνα τα μάτια μου από το ρολόι και θα κοίταζα περισσότερο το παιδί μου στα μάτια.

Θα φρόντιζα να λέω «εγώ ξέρω» λιγότερο και να νοιάζομαι περισσότερο.

Θα έκανα μαζί του πιο πολλές βόλτες και θα πετούσα περισσότερους χαρταετούς.

Θα σταματούσα να προσποιούμαι τη σοβαρή και θα έπαιρνα πιο σοβαρά το παιχνίδι.

Θα έτρεχα μαζί του σε περισσότερους αγρούς και θα κοίταζα πιο πολύ τα αστέρια τη νύχτα.

Θα το αγκάλιαζα περισσότερο και θα αποτραβιόμουν λιγότερο.

Θα μπορούσα να δω μαζί του την ομορφιά της βελανιδιάς με αφορμή ένα μικρό βελανίδι.

Θα ήμουν λιγότερο άκαμπτη και περισσότερο υποστηρικτική.

Θα του μάθαινα λιγότερα για την αγάπη της δύναμης και περισσότερα για τη δύναμη της αγάπης.

Θα του έδειχνα διακριτικά την αγάπη του Θεού και δεν θα έκρυβα τον Θεό από τα μάτια του με την απόλυτη στάση μου.