Της καρδιάς μου ο χτύπος-
θαρρούσα θα σπάσει,
της μπενζίνας ο κρότος ο ψυχρός-
τρυπούσε ρυθμικά την ψυχή μου,
των κυμάτων ο άπαυτος παφλασμός-
κατάβρεχαν με δύναμη
την κερένια μου όψη
..................................
συνωδεία οργάνων μουσικών βυθίζομαι
στη στερνή, την υγρή μου οικία
...................................
Πώς λυπούμαι
που ν' ακούσω δεν μπόρεσα
του πατέρα το θρήνο,
της μανούλας μου το συρτό μοιρολόι,
των διασωστών τις φωνές,
τις χαρές των σωσμένων!
...................................
Σ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου