Δεν μπορώ να μη θυμηθώ απόψε τον κ.Αντώνη...
Η ψυχή του ταξιδεύει προς την ουράνια πατρίδα, την οποία πόθησε εξ όλης καρδίας.
Εύχομαι - αλλά και είμαι σίγουρη γι' αυτό - να τον αναπαύσει ο Κύριός μας εν χώρα ζώντων, εν σκηναίς δικαίων!!!
Τον γνώρισα στις 2 Δεκεμβρίου του 1983, την ημέρα που με κάλεσαν στα Εκπαιδευτήρια για να αναλάβω υπηρεσία στη θέση μιας συναδέλφου. Με καλωσόρισε μ' εκείνο το παιδιάστικο χαμόγελο που φώτιζε το όμορφο πρόσωπό του και με ενθάρρυνε με την πατρική αγάπη του έμπειρου δασκάλου. Συνεργαστήκαμε για πάνω από είκοσι χρόνια. Ήταν ο δάσκαλός μας. Μας καθοδηγούσε στη διδασκαλία των μαθημάτων, ιδίως των Μαθηματικών και της Έκθεσης. Γι' αυτά τα μαθήματα είχε εκπονήσει μια σειρά βοηθημάτων για όλες τις τάξεις του Δημοτικού. Τα Μαθηματικά γίνονταν παιχνίδι. Οι μαθητές μας πετούσαν!!!! Αλλά και στην Έκθεση η μέθοδός του ήταν άριστη!!!
Προετοίμαζε εμάς τους δασκάλους, αλλά έμπαινε και στις τάξεις μας για να κάνει αυτός το μάθημα! Δεν υπήρχε πιο ζωντανή ώρα. Όλα τα παιδιά συμμετείχαν με ενθουσιασμό! Η τάξη απογειωνόταν, χωρίς υπερβολή! Ακούραστος, χαρούμενος, ασταμάτητος!!!
Το γραφείο του πάντα ανοιχτό και καταδεκτικό σε παλιούς και νέους συναδέλφους. Ο καλός λόγος και ο καλός λογισμός σταθεροί του σύντροφοι. Ειλικρινές το ενδιαφέρον του όχι μόνο για τις τάξεις μας, αλλά και για τις οικογένειές μας. Δάσκαλος και πατέρας μας!!!
Την επόμενη χρονιά ήρθε στα Εκπαιδευτήρια και η σύζυγός του, η κ.Σταυρούλα. Και οι δυο πρόσφεραν τη ζωή τους. Άπειρος μόχθος, άπειρος χρόνος, άπειρη αγάπη προς όλους μας. Βοήθεια στα μαθήματα, στις γιορτές, στα σεμινάρια γονέων, κατασκηνώσεις, εκδρομές! Μια ολόκληρη ζωή σφραγισμένη από το ζεύγος Αντώτσιου.
Με πολλή ευγνωμοσύνη τους φέρνω απόψε στη θύμησή μου.
Καλόν Παράδεισο, κ.Αντώνη!
Καλή δύναμη, κ.Ρούλα! Δεν θα είναι εύκολο για σένα! Ήσασταν πολύ αγαπημένοι, ένα υπόδειγμα συζυγίας. Ο Χριστός μας ας σου χαρίσει παρηγορία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου