Χαμένη και χωμένη στην υποκρισία!!!!

Η κοινωνία παρακολουθεί "σοκαρισμένη" -τάχα- την υπόθεση θανάτου ενός νεογέννητου βρέφους.

Η μητέρα του μια 22χρονη νεαρή κράτησε μυστική την εγκυμοσύνη της ακόμη και από τη μητέρα της, όπως ισχυρίζεται - τα κατάφερε λόγω των πολλών κιλών της-, γέννησε μόνη της αβοήθητη στην μπανιέρα του σπιτιού της ένα υγιές αγοράκι, έκοψε μόνη της τον ομφάλιο λώρο κι ύστερα προφανώς σοκαρισμένη τύλιξε το μωρό σε μια πετσέτα και το πέταξε στον ακάλυπτο χώρο πίσω από την πολυκατοικία όπου διέμενε. Το μωράκι αβοήθητο πέθανε αρκετές ώρες αργότερα. Η μητέρα βρέθηκε μετά από επίμονες έρευνες της αστυνομίας, έγινε εξακρίβωση της μητρότητας με τον έλεγχο του  DNA, ομολόγησε και συνελήφθη.

Όλη η ιστορία είναι πολύ οδυνηρή.

Αλλά δεν θα μείνω σ' αυτήν. Το μωράκι που γεννήθηκε και σε λίγες ώρες πέθανε αβοήθητο, εκτεθειμένο από την ίδια τη μητέρα του, μας σόκαρε. Τα εκατοντάδες χιλιάδες έμβρυα που φονεύονται εν ψυχρώ μέσα στα μητρικά σπλάχνα, με την συγκατάθεση της μητέρας, με ιατρική συνέργεια, και με την έγκριση του νομοθέτη δεν σοκάρουν κανέναν; Αν σκοτωθεί αφού γεννηθεί το μωράκι είναι φόνος. Αν το ξεκάνουμε πριν γεννηθεί είναι δικαίωμα της μητέρας να ορίζει το σώμα της.

Στην 22χρονη απαγγέλλονται βαρύτατες κατηγορίες. Στους γιατρούς που κάνουν τις αμβλώσεις καταβάλλονται αδρότατες αμοιβές!!!

Η 22χρονη αποφάσισε να κρατήσει το μωρό, πέρασε ένα δυσκολότατο εννεάμηνο καλυπτόμενη και μια φριχτή εμπειρία γέννας χωρίς βοήθεια. Σίγουρα έχασε τα λογικά της από το φοβερό στρες και προέβη σ΄αυτό που έκανε. Οι γιατροί -αν μπορούμε να τους ονομάζουμε γιατρούς- ούτε στρες περνούν, ούτε τα λογικά τους χάνουν. Και οι νομοθέτες που νομιμοποίησαν τις αμβλώσεις επίσης.

Ας αφήσουμε στην άκρη τα κροκοδείλια δάκρυα και τον δήθεν αποτροπιασμό μας. 

Είμαστε μια σιχαμερή κοινωνία, χαμένη και χωμένη στην υποκρισία!