Επισκέψεων συνέχεια - Αγία Αικατερίνα

Δεν ξέρω αν σας συμβαίνει κι εσάς...πού και πού με πιάνει μια εμμονή...όπως αυτή τώρα, με τα μνημεία της πόλης μας...
Πριν λίγες ημέρες είχε την "τιμητική" του ο ναός της Αγίας Αικατερίνης. Βρεθήκαμε εκεί με μια παρέα κυριών. Ό,τι και να πω είναι λίγο: Ένα κρυφό καμάρι σε μια γειτονιά άλλης εποχής!!! Στην αρχή της οδού Ολυμπιάδος ανεβαίνεις στην οδό Τσαμαδού και σε λίγα μέτρα βλέπεις τον αυλόγυρο και το τουβλάκι της τοιχοποιίας της.

Πριν την δεις σ' έχουν προλάβει οι ευωδιές από τα γιασεμιά της αυλής της. Αρκετές κυρίες ενορίτισσες ασχολούνται με την καθαριότητα του ναού. "Δεν υπάρχει νεωκόρος. Όλες μας βοηθούμε!"λένε. Και τα καταφέρνουν περίφημα. Ο ναός στραφτοκοπάει κι η αυλή του λάμπει και μοσχοβολάει.
Ο ναός χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα. Είναι κι αυτός καρπός της παλαιολόγειας αναγέννησης, όπως και ο ναός των Αγίων Αποστόλων και της Μονής Βλατάδων και του Αγίου Παντελεήμονος που σώζονται μέχρι σήμερα στην Συμβασιλεύουσα! Σταυροειδής, εγγεγραμμένος, σύνθετος , τετρακιόνιος με περίστωο! Έτσι χαρακτηρίζεται αρχιτεκτονικά ο τύπος του. Χτισμένος με το τουβλάκι της υπομονής είναι πανέμορφος και εξωτερικά και εσωτερικά. Εσωτερικά υπήρχαν βέβαια ωραιότατες τοιχογραφίες οι οποίες καταστράφηκαν όταν ο ναός έγινε τζαμί, το Γιακούμπ Πασά τζαμί! Σώζονται λίγα σπαράγματα, ιδίως στα τόξα των παραθύρων, που προδίδουν εξαιρετική τέχνη.
Ο πατήρ Νεκτάριος, ο εφημέριος του ναού, μας καλοδέχεται και μας ξεναγεί στο μνημείο. Αξιοσημείωτο το εξής: η περιοχή αυτή είχε πενήντα μικρά μοναστηράκια. Βρέθηκαν σε πολλές εκσκαφές για τη θεμελίωση πολυκατοικιών ωραιότατα ψηφιδωτά δάπεδα και δομικά υλικά τους.
Και η Αγία Αικατερίνη ήταν μοναστηριακός ναός. Σήμερα σεμνύνεται να φιλοξενεί λείψανο -το χέρι- της πανευφήμου Αγίας Αικατερίνης, αλλά και ενός νεομάρτυρος από την Νεάπολη της Καππαδοκίας (Νεφσεχίρ) του Αγίου Θεοχάρους το οποίο, ως θησαυρό, μετέφεραν ανταλλάξιμοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν μετά το '24 στην ενορία. Ο π.Νεκτάριος μας παραθέτει τα λείψανα σε προσκύνηση. Ο ναός διατηρεί τον μνημειακό του χαρακτήρα, αλλά επιτελεί και την ύψιστη λατρευτική του αποστολή. Το παρελθόν και το παρόν βρίσκονται εδώ άριστα συνδυασμένα!

Το εσωτερικό του ναού δεν είναι βαρυφορτωμένο! Είναι πολύ καλόγουστα λιτό.

Στο τέμπλο οι προφήτες κυκλώνουν την Παναγία, 

δίπλα στην οποία βρίσκεται ο Άγιος Ιωάννης o Πρόδρομος, 

και οι Απόστολοι κυκλώνουν τον Χριστό, 

δίπλα στον οποίο βρίσκεται η νύμφη Του, η Αγία Αικατερίνα!

Μια πλάγια λήψη -δεν υπάρχει χώρος για μακρινή! Πόσο περίτεχνο κι ανάλαφρο το εξωτερικό! Αψιδώματα, εσοχές, οδοντωτές κορδέλες, κοσμίτης, δίλοβα παράθυρα! Χαίρεσαι κάθε εκατοστό! Φαντάζομαι πως παρουσιάζει τεράστιο αρχιτεκτονικό ενδοαφέρον!

Η κόγχη του ιερού!

Στα λίγα τετραγωνικά της αυλής μια πέργκολα με γιασεμιά και πιο πέρα γλάστρες κι όμορφα παρτέρια προδίδουν μεράκι και προσφορά!

"Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, αἴγλῃ παρθενίας,καὶ σοφίας τῇ καλλονῇ, καὶ μαρτύρων ἄθλοις, λαμπρῶς πεποικιλμένη, Αἰκατερίνα ὤφθης ὡς καλλιπάρθενος".

Προσκυνούμε το ιερό λείψανό της!

Προσκυνούμε και τα λείψανα του Αγίου Θεοχάρους.

Ο Άγιος Θεοχάρης μαρτύρησε στην Καππαδοκία σε νεαρή ηλικία το 1740. Ήταν ορφανό παιδί και βρέθηκε να δουλεύει ως σταβλίτης στον δικαστή της Νεάπολης. Εκείνος πολύ εκτίμησε το ήθος και την ομορφιά του και τον πίεζε να αλλαξοπιστήσει για να τον κάνει γαμπρό στην θυγατέρα του. Ο Θεοχάρης πλήρωσε την άρνηση και την αφοσίωση στην πίστη του με λιθοβολισμό και απαγχονισμό σ΄αυτήν τη ζωή, αλλά  με αμαράντινο στέφανο δόξης στην άλλη!

Και μία ακόμη, πιο καθαρή εικόνα του Αγίου

Ένα από τα δύο παρεκκλήσια που βρίσκονται βόρεια και νότια του ιερού.

Ναός Αγίας Αικατερίνης: Αν σας φέρει ο δρόμος, αξίζει να τον επισκεφθείτε!

Μάλλον ...φέρτε εσείς τον δρόμο σας προς τα εκεί!!!