Επειδή το blog μου... έπιασε αράχνες, είπα να περάσω να πω μια καλησπέρα!!!
Και ν' αφήσω δυο-τρεις σκέψεις βιαστικές, επιτροχάδην.
Άκουγα σε μια εκπομπή (60 λεπτά Ελλάδα, μπορεί να ήταν επανάληψη) που έκανε ρεπορταζ στην Κάρπαθο, τον δήμαρχο του νησιού να λέει: "Μας δώρισαν τρία ασθενοφόρα. Εδώ κι ένα χρόνο παλεύουμε να τα εκτελωνίσουμε!!! Αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί ένα μισοδιαλυμένο!!!!"
Δεν ξέρω πού μπορεί να κολλήσει ο εκτελωνισμός και να μην ξεκολλάει ένα χρόνο! Σε μίζες; σε αδιαφορία; στη γραφειοκρατία; Ό,τι και νάναι, δεν είναι τραγικό; Πώς θα ξεκολλήσει η Ελλάδα από τον βούρκο και τον λήθαργό της;
Διάβασα και μια ωραία ανάρτηση: Εσύ που ανησυχείς για τον Αμαζόνιο, νοιάσου πρώτα για το παρτέρι της γειτονιάς σου, για τα πλαστικά που χρησιμοποιείς ασυλλόγιστα, για όλα όσα δεν ανακυκλώνεις, για τον κακό σου εαυτό...κτλ (Το κοινοποίησα στο fb https://www.facebook.com/koumstav). Πράγματι είναι πιο εύκολο να ανησυχούμε και να κοπτόμαστε για κάτι που είναι μακρινό και δεν απαιτεί από μας καμιά θυσία. Το δύσκολο είναι να ξεβολευτούμε, να μπούμε σε διαδικασία προσωπικής αλλαγής, προσπάθειας, φροντίδας. Και μου έρχεται στο νου κάτι που ίσως φανεί εκ πρώτης αναγνώσεως άσχετο, αλλά νομίζω πως είναι καίριο: "Πηγαίνει μια κυρία στον πνευματικό της και του λέει: Πάτερ μου, αγαπώ όλο τον κόσμο, να δώσω την ψυχή μου... αλλά δυσκολεύομαι να ανεχθώ τις ιδιοτροπίες του συζύγου μου!" Εδώ σε θέλω! Εκεί που σε πονάει! Όχι γενικά κι αόριστα!!! Επί του πρακτέου!!!
Όχι ότι ο Αμαζόνιος μπορεί να μας είναι αδιάφορος, επειδή τάχα είναι μακριά...Εδώ και χρόνια έχουν μπει τα μεγάλα συμφέροντα και υλοτομούν ασύστολα. Οι πυρκαγιές φέτος ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο για να εξασφαλιστούν εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης προφανώς για την εκτροφή ζώων και για την γεωργία. Παντού συμφέροντα, αλλά τόσο κοντόφθαλμα, τόσο μικροπρόθεσμα! Όταν δεν θα υπάρχει οξυγόνο στην ατμόσφαιρα να δούμε τι θα τον κάνουμε τον πλούτο! Είναι ολοφάνερο πως έχουμε μπει σε τροχιά καταστροφής κι οι φλόγες της κολάσεως γλείφουν κιόλας τα πόδια μας...!
Και ν' αφήσω δυο-τρεις σκέψεις βιαστικές, επιτροχάδην.
Άκουγα σε μια εκπομπή (60 λεπτά Ελλάδα, μπορεί να ήταν επανάληψη) που έκανε ρεπορταζ στην Κάρπαθο, τον δήμαρχο του νησιού να λέει: "Μας δώρισαν τρία ασθενοφόρα. Εδώ κι ένα χρόνο παλεύουμε να τα εκτελωνίσουμε!!! Αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί ένα μισοδιαλυμένο!!!!"
Δεν ξέρω πού μπορεί να κολλήσει ο εκτελωνισμός και να μην ξεκολλάει ένα χρόνο! Σε μίζες; σε αδιαφορία; στη γραφειοκρατία; Ό,τι και νάναι, δεν είναι τραγικό; Πώς θα ξεκολλήσει η Ελλάδα από τον βούρκο και τον λήθαργό της;
Η Όλυμπος στην Κάρπαθο
Όμορφα και γραφικά τα νησιά μας και τα χωριά τους, αλλά χρειάζονται φροντίδα!
Όχι ότι ο Αμαζόνιος μπορεί να μας είναι αδιάφορος, επειδή τάχα είναι μακριά...Εδώ και χρόνια έχουν μπει τα μεγάλα συμφέροντα και υλοτομούν ασύστολα. Οι πυρκαγιές φέτος ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο για να εξασφαλιστούν εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης προφανώς για την εκτροφή ζώων και για την γεωργία. Παντού συμφέροντα, αλλά τόσο κοντόφθαλμα, τόσο μικροπρόθεσμα! Όταν δεν θα υπάρχει οξυγόνο στην ατμόσφαιρα να δούμε τι θα τον κάνουμε τον πλούτο! Είναι ολοφάνερο πως έχουμε μπει σε τροχιά καταστροφής κι οι φλόγες της κολάσεως γλείφουν κιόλας τα πόδια μας...!
Ο πόνος είναι ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του αυτόχθονος. Αυτός πραγματικά πονάει!!!! Γιατί ο Αμαζόνιος είναι το σπίτι του! Αυτός καίγεται μαζί με το δάσος!
Η πιο τραγική φωτογραφία!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου