Οι ευλαβείς εγωισμοί σκοτώνουν!

 «…Πιστέψαμε ότι είμαστε υπεράνθρωποι, κρύψαμε την προσβολή μας από τον ιό και οδηγηθήκαμε στον τάφο, αντί να ομολογήσουμε το λάθος μας και να σαλπίσουμε το ορθό. Δεν είναι ταπεινωτικό να παραδεχθείς ότι ως άνθρωπος κι εσύ πάσχεις. Αλαζονικό είναι να το κρύψεις, μόνο και μόνο για να μη διαψευστεί δημόσια ο εγωισμός σου. Όταν επικρέμεται θάνατος, τότε, καλά ειπώθηκε, "μαγκιές" δεν επιτρέπονται. Οι ευλαβείς εγωισμοί… σκοτώνουν!», επιτέλους βροντοφώναξε ο Άνθιμος Αλεξανδρουπόλεως!

Συγκλονιστικός ο λόγος. Κυριολεκτικά τσακίζει κόκαλα!

Πολλοί ιερωμένοι και μοναχοί ανέλαβαν ως μη όφειλαν να βάλουν στην άκρη τους λοιμωξιολόγους και να κηρύξουν με αλαζονία, (ναι!) και φανατισμό ότι ακόμη και η σκόνη του ναού είναι αγιασμένη, ότι η μάσκα στο ναό καταργεί τη χάρη του Βαπτίσματος, ότι τα χέρια των ιερέων με τα οποία προετοιμάζονται και μεταδίδονται τα Τίμια Δώρα δεν μπορεί να μεταδίδουν ιό, ότι τα εικονίσματα δεν μπορεί να είναι εστίες μόλυνσης κτλ. Πολλοί πιστοί παρασύρθηκαν. Πολλοί ναοί έγιναν δυστυχώς εστίες υπερμετάδοσης λόγω του συνωστισμού -όχι λόγω της Θείας Κοινωνίας, θέλω να είμαι ξεκάθαρη.  Πολλοί ιερείς, αρχιερείς, ιεροψάλτες, μοναχοί και μοναχές ασθενούν και μάλιστα βαρύτατα. Κάποιοι αναχώρησαν κιόλας για την Άνω Ιερουσαλήμ. Και δυστυχώς, το πιο λυπηρό, επήλθε βαθύτατη διχόνοια μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας με αφορμή τα μέτρα προστασίας, ειδικά τη μάσκα στο ναό.

Ας συνέλθουμε!  Μόνο μετάνοια βαθιά μας χρειάζεται! Πολύ ταπεινά να δεχθούμε ως θεϊκό μήνυμα τις επιπτώσεις του ιού στην λειτουργική μας ζωή. Ο Θεός επέτρεψε να κλείσουν οι εκκλησιές μας. Για να δούμε μέσα μας. Για να ξεβολευτούμε. Για να καταλάβουμε πόσο ρηχή είναι η πίστη μας. Γιατί χωρίς πόνο και δάκρυ, δεν υπάρχει πνευματικό κέρδος. Γιατί και για πολλούς εκκλησιαστικούς ταγούς και λειτουργούς όλα έγιναν τύπος και λόγια και εντυπωσιασμός. Και γιατί όλοι είμαστε θνητοί και φθαρτοί άνθρωποι. Όλοι υποκείμεθα στους νόμους της φθοράς και στις ασθένειες είτε εντός του ναού βρισκόμαστε, είτε εντός του super market. 

Για πολλούς ίσως είναι ήδη αργά. Για τους υπόλοιπους ας γίνει αυτή η δοκιμασία αφορμή ταπείνωσης και προσευχής, έμπονης προσευχής. Αλλά όσοι επέμεναν στα ψευτοευλαβιστικά τους κηρύγματα οφείλουν μια δημόσια συγνώμην, γιατί πήραν πολλούς στο λαιμό τους. Ούτε φαντάζονται πόσους έστειλαν στο νοσοκομείο ή και στον άλλον κόσμο.