Κυριακή πρωί

Ακουμπώ σ' ένα στασίδι στο αριστερό κλίτος του Αγίου Αθανασίου. Είμαι μέσα στη Θεία Λειτουργία. Σε λίγο θα κοινωνήσω.
Είμαι στο κεντρικό κλίτος του Αγίου Αθανασίου. Για την ακρίβεια είναι το σώμα μου ξαπλωμένο σ' αυτό που λέμε φέρετρο. Η ψυχή μου ανάλαφρη απολαμβάνει τα υπέροχα τροπάρια της εξόδιας ακολουθίας που λέγεται αυτή τη φορά για μένα. "Μακαρία η οδός ήν πορεύει σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως".
Είμαι στο ιερό του Αγίου Αθανασίου, στην Προσκομιδή. Στο δισκάριο ο ιερέας έβαλε ένα ψιχουλάκι από το πρόσφορο και μνημόνευσε το όνομά μου.

*Κάπως έτσι η συμμετοχή μας στη λατρεία καταργεί τον θάνατο. Μόνο να μάθουμε να βλέπουμε και με τα μάτια της ψυχής μας.