Ψυχοσάββατο

"Στις νεκρώσιμες ακολουθίες κρατάμε αναμμένες λαμπάδες. Με τον τρόπο αυτό διακηρύσσουμε την Ανάσταση. Κρατάμε αναμμένες λαμπάδες όπως το βράδυ της Ανάστασης.
Πέρα' απ' αυτό μαρτυρούμε ενώπιον του Θεού ότι το πρόσωπο που κηδεύουμε αποτέλεσε μια φλόγα, έστω ασθενική, μέσα στο λυκόφως ή το σκοτάδι αυτού του κόσμου. Μαρτυρούμε πως το πρόσωπο αυτό δεν έζησε μάταια και πως εμείς θα κρατήσουμε, θα προστατέψουμε, θα αυξήσουμε και θα μοιραστούμε αυτή τη φλόγα, ώστε να φωτίζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους και να φέρει καρπόν εκατονταπλασίονα".
"Παρότι η καρδιά μας είναι ραγισμένη, υπάρχει η φωνή της Εκκλησίας: "Μακαρία η οδός ή πορεύει σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως". Υπάρχει η βεβαιότητα πως ο θάνατος είναι μια γέννηση στην αιωνιότητα, είναι μια αφετηρία, όχι ένα τέρμα. Είναι ένα υπέροχο και άγιο συναπάντημα του Θεού με τη ζωντανή ψυχή που μπορεί να βρει το πλήρωμά της μονάχα σ' Εκείνον".
(Ο Θάνατος ως κέρδος, Anthony Bloom)

Ο Κύριος ας συγχωρεί και αναπαύει τους προαπελθόντας πατέρας και αδελφούς ημών κι ας είναι βοηθός στον δικό μας αγώνα στη ζωή αυτή, για όσο μας χαριστεί.