Κοινωνία

Λίγα πράγματα ζητούνται από εμάς τους απλούς πολίτες αυτές τις ημέρες τις γεμάτες ανησυχία και θλίψη: Πρώτον, να μείνουμε στο σπίτι με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον καθένα -δεν παραγνωρίζω ότι μπορεί αυτό να είναι δυσβάσταχτο για κάποιους ανάλογα με τις περιστάσεις του βίου.
Δεύτερον, να πάρουμε μέτρα προφύλαξης όταν θα αναγκαστούμε για λόγους ανάγκης να βγούμε.
Τρίτον, όσοι μπορούμε να δώσουμε αίμα γιατί έχουν στραγγίσει οι Τράπεζες αίματος σ' όλη την Ελλάδα.
Τέταρτον οι νεότεροι να νοιαστούν έμπρακτα για τους μοναχικούς ηλικιωμένους λαμβάνοντας πάντα τα αναγκαία μέτρα προστασίας αμφιδρόμως.
Θα μείνω στο τρίτο μέτρο, στην ανάγκη αιμοδοσίας. Ο κορωνοϊός στάματησε τις ζωές μας, αλλά όχι και τις άλλες ασθένειες που ούτως ή άλλως ταλαιπωρούσαν και ταλαιπωρούν τους ανθρώπους. Μεσογειακή αναιμία, λευχαιμίες, τραυματισμοί, βαριές εγχειρίσεις -δεν έχω ιατρικές γνώσεις για να απαριθμήσω άλλες ανάγκες- δεν σταμάτησαν να "τρέχουν" και να έχουν ανάγκη της δικής μας αλληλεγγύης και συμπαράστασης η οποία εκφράζεται με την εθελοντική μας αιμοδοσία.
Απευθύνομαι στους πονεμένους Χριστιανούς που στερούνται τη Θεια Κοινωνία και τολμώ να κάνω έναν παραλληλισμό. Μην μου τον χρεώσετε ως βλασφημία. Εν παραβολαίς και κατ' αναλογίαν σκεφτείτε τον: Όταν κοινωνώ δέχομαι το Αίμα του Σωτήρα μου Χριστού, γίνομαι ένα μαζί Του. Όταν εγώ δώσω λίγο αίμα στον αδελφό μου, κοινωνώ μαζί του, με μια εικόνα του Χριστού. "Εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποίησατε". Ας δούμε έτσι την αιμοδοσία, αδελφοί μου. Ως μία κοινωνία με την εικόνα του Χριστού μας. Ας τρέξουμε αυτές τις ημέρες της στέρησης της Θείας Κοινωνίας να κοινωνήσουμε με τον αδελφό μας. Όλοι! Να πλημμυρίσουν οι τράπεζες αίματος. Να μας πουν "Φθάνει!!!!".